بازگشایی قصر دارالامان؛ افتخار ملی یا تبلیغ انتخاباتی؟

مراسم تجلیل از صدسالگی استقلال افغانستان، چهارشنبه‌شب، ۳۰ اسد در قصر دارالامان در غرب کابل برگزار شد. در این مراسم، قصر دارالامان؛ از بناهای تاریخی که روزگاری دفتر کار شاه امان‌الله بود نیز با حضور ده‌ها مقام عالی‌رتبه دولتی و دیپلمات‌های خارجی بازگشایی شد.

قرار بود این مراسم، چند روز پیش برگزار شود؛ اما پس از حمله خونین تروریستی بر تالار عروسی «شهر دبی» که در فاصله کوتاه این قصر قرار دارد، ارگ مراسم جشن استقلال و افتتاح قصر دارالامان را به تعویق انداخت.

افتخار ملی یا کمپاین انتخاباتی؟
در حالی که ارگ و اعضای ستاد انتخاباتی اشرف‌غنی از این رویداد به عنوان افتخار ملی یاد می‌کنند، برخی آگاهان و شمار زیادی از مردم اما مراسم تجلیل از استقلال و بازگشایی قصر دارالامان را نوعی کمپاین انتخاباتی تیم «دولت‌ساز» به رهبری اشرف‌‌غنی می‌دانند.

محمد موسی فریور؛ آگاه مسایل سیاسی و استاد دانشگاه به خبرگزاری افق می‌گوید، سران حکومت هیچ بهایی به ارزش‌های اجتماعی قایل نیستند. به‌باور او، ترمیم قصر دارالامان از وظایف دولت است، نباید این موضوع به وسیله‌ای برای کمپاین بدل شود.

او می‌گوید، آقای غنی از این فرصت برای کمپاین انتخاباتی‌اش استفاده کرد؛ در حالی‌که این کار خلاف اخلاق و ارزش‌های اجتماعی کشور است.

آگاهان می‌گویند که تنها قصر دارالامان نیست؛ بلکه بسیاری از سرک‌ها و شاهراه‌ها پس از تخریب دوباره تعمیر شده‌است؛ اما نباید افتتاح آن‌‌ها به‌خاطر یک شخصیت، روزهای تاریخی و کمپاین انتخاباتی باشد؛ بلکه باید بیشتر به‌عنوان وظیفه و مسوولیت دولت به آن توجه شود.

کدام استقلال؟
ناظران در عین حال می‌گویند، در شرایطی که معاش نیروهای امنیتی، تجهیزات، سلاح و مهمات آن‌ها از کمک‌های خارجی تأمین می‌شود و هیچ‌گونه مصارف انکشافی در بودجه ملی وجود ندارد، برگزاری جشن استقلال با هزینه بیش از ۴۰۰ میلیون افغانی، هیچ معنایی جز کمپاین انتخاباتی ندارد.
جاوید کوهستانی؛ آگاه مسایل روز به خبرگزاری افق می‌گوید، افغانستان هیچ‌وقت استقلال نداشت و اکنون هم ندارد. به‌باور او، امیدهایی برای استقلال در کشور در زمان شاه امان‌الله به‌وجود آمده‌بود که بعد از پایان حکومت او، در دوره نادرشاه با روی کارآمدن سیاست استعماری از بین رفت.

آقای کوهستانی می‌گوید، نیاز بود حکومت به‌جای هزینه گزاف برای مراسم جشن استقلال، آن پول‌ها را در جهت کاهش فقر و تداوی معتادین مصرف می‌کرد.

این آگاه مسایل افغانستان همچنین معتقد است که سران حکومت هیچ توجهی در برابر زندگی مردم و تلفاتی که بر افراد ملکی وارد می‌شود، ندارند. به‌باور او، تمام شاهرگ‌های اقتصادی، سیاسی و مافیایی در کنترل سران حکومت است. او این کار را اشتباه بزرگ تاریخی می‌خواند و می‌گوید رییس جمهور با این وضعیت به سرنوشت حفیظ‌الله امین و نجیب‌الله رو به رو خواهد شد.

حکومت و مساله صلح
برخی آگاهان می‌گویند که حکومت با صرف چنین هزینه‌های کلان و لابی‌گری با کشورهای خارجی تلاش دارد جلو پیشرفت مذاکرات صلح با طالبان را بگیرد.

جاوید کوهستانی در این باره می‌گوید، حکومت تلاش دارد با تقلب سازمان‌یافته درانتخابات مسیر حکومت را به‌سوی دیگر برده و برنده‌شدن اشر‌ف‌غنی را تضمین کند. او باور دارد که تیم حاکم تلاش دارد تا ذهنیت‌ها را به عرصه بین‌المللی تغییر بدهد و جلو پیشرفت‌ روند صلح را بگیرد. این کار از دید او جز ویرانی و تداوم جنگ چیز دیگری برای کشور نخواهد داشت.

جفا در حق مردم
در همین حال، گروهی از شهروندان نیز در حالی‌که ترمیم و توجه روی میراث‌ تاریخی کشور را یک کار مثبت عنوان می‌کنند، می‌گویند که در شرایط کنونی، مردم از بیکاری، ناامنی، انتحار و مواد مخدر رنج می‌برند، صرف هزینه‌های هنگفت برای مراسم تجلیل از صدسالگی استقلال، کشور را به قهقرا می‌برد.

احمد حیدری؛ باشنده کابل به خبرگزاری افق با اشاره به انفجار مرگبار چندروز پیش در نزدیکی قصر دارالامان در غرب کابل که به کشته و زخمی‌شدن صدها نفر منجر شد، می‌گوید، در شرایطی که مردم امنیت ندارند و نبود فرصت‌های شغلی، زندگی را برای آنان در کشور سخت ساخته، مصرف پول‌های هنگفت برای مراسمی چون استقلال جفا در حق مردم است.

او می‌گوید که بهتر بود حکومت این پول را برای کمک به خانواده‌های قربانیان و بازماندگان شهدای حمله خونین اخیر بر یک تالار عروسی در غرب کابل به مصرف می‌رساند.

به‌باور مردم در شرایطی که مردم امنیت ندارند، فقر و بیکاری و ده‌ها مشکل دیگر بیداد می‌کند، استقلال و جشن استقلال هیچ مفهومی ندارد. آنان می‌گویند، حکومت به‌جای برگزاری جشن بهتر است به زندگی و امنیت مردم توجه کند.