توافق صلح امریکا و طالبان؛ زنان نگران اند
نهمین دور گفتگوهای امریکا با گروه طالبان پایان یافته و سرپرست هیأت امریکایی برای ارائه جزئیات توافق دوطرف به دولت افغانستان به کابل سفر کردهاست.
نماینده ویژه امریکا در امور صلح افغانستان گفتهاست که دوطرف در آستانه توافق صلح قرار دارند؛ توافقی که هنوز در دسترس عموم قرار نگرفته؛ اما موجب نگرانی طیفهای مختلف جامعه افغانستان بهویژه زنان شدهاست.
فعالان حقوق زن در افغانستان، از مبهمبودن گفتگوهای صلح و مشخصنشدن جزئیات آن ابراز نگرانی میکنند و میگویند، صلحی که بدون حضور مردم و حکومت، پشت درهای بسته اتفاق میافتد، نگرانکننده است. بهباور فعالان حقوق زن، صلح باید یک پروسه مردمی و به انتخاب مردم باشد و با نمایندگان مردم شکل بگیرد؛ اما معلوم نیست چقدر شرایط و خواستههای مردم در روند گفتگوهای صلح امریکا با گروه طالبان در نظر گرفته شدهاست.
انتظارات زنان از روند صلح
فعالان حقوق زن میگویند، زنان باید در روند گفتگوی صلح، جزء تصمیمگیرندههای اصلی میبودند. حمیرا قادری میگوید، زنان همواره در مسایل جنگ و صلح، بیشترین قربانی را داده، با وجودیکه هیچوقت آغازگر جنگ نبودهاند.
بهباور خانم قادر، نیاز بود تا زنان مستقیما در نشستها حضور میداشتند تا خواستها و مطالباششان را مطرح کنند. خانم قادری میافزاید، نیاز بود افرادی در گفتگوها حضور یابند که بتوانند صدای واقعی زنان افغانستان را انعکاس دهند، نه آنعده از زنانی که بهخاطر پول و منافع شخصی، حقوق زنان را به معامله میگیرند.
این فعال فرهنگی و مدنی، تاکید میکند که مردم در محرومیت اخبار قرار دارند، نمیدانند چه تصمیمی روی سرنوشتشان در گفتگوهای صلح گرفته میشود. خانم قادری می گوید، نه امریکا، نه هم نماینده آن در روند صلح از خواستهها و خط سرخ طالبان چیزی پرسیدهاند. به همین دلیل زنان نگراناند که در توافقی که قرار است در تفاهمنامه امریکا و گروه طالبان بیاید، چقدر حقوق، شرایط و خواستههایشان در نظر گرفته شدهاست.
به باور خانم قادری، ممکن است خیلی از بلیهایی که در نبود زنان گفته میشود، روی سرنوشت نسلهای بعدی، تاثیر منفی عمیقی بگذارد.
نگرانی از دیدگاه طالبان درباره زنان
چیزی که برای فعالان حقوق زن پس از توافق صلح نگرانکننده است، ایدئولوژی گروه طالبان نسبت به زنان است. سمیرا حمیدی؛ فعال حقوق زن به خبرگزاری افق میگوید، اسلامخواهی گروه طالبان و قرائت خاصی که این گروه از قرآن و اسلام دارد، به زنان آسیب میرساند. او میگوید که دغدغه زنان بیشتر این است که رویکرد گروه طالبان این بار چگونه است. آیا همان رویکرد سیاهی که با نقض حقوق انسانها در ذهن مردم گره خورده، عملی میشود، یا رویکرد جدیدی دارند؟
این فعال حقوق زن تصریح میکند که زنان امروز هم مثل زنان سابق نیست. بهباور او، زنان دوره گذشته طالبان، کسانی بودند که از دل جنگهای داخلی قد کشیده بودند و آگاهی و توان مقاومت کافی برای مبارزه و جنگیدن نداشتند؛ اما زنان امروزی هرگز به عقب برنمیگردند.
امریکا مقصر اصلی است
فعالان حقوق زن میگویند که اگر در گفتگو میان امریکا و طالبان حقوق زنان قربانی شود، این بار مقصر شرایط و اتفاقات، امریکا و کشورهای غربی هستند که چنین صلح تحمیلی را بر زنان میقبولانند.
حمیرا قادری میگوید، طالبان همواره ایدئولوژیشان را با محرومیت زنان و محدودیت بر این گروه برجسته میکردند. بهباور او اگر قرار باشد گروه طالبان رویکرد مثبتی نسبت به زنان داشته باشند، تعریف جدیدی از طالبان به نمایش خواهد گذاشت؛ در غیر آن، همان طالبان قبلی است که سیاهی و ظلم را در ذهن افراد تداعی میکند.
زنان سکوت نمیکنند
زهرا سپهر؛ فعال حقوق زن نیز به خبرگزاری افق میگوید، ایکاش روی مسایل زنان تمرکز میشد و با خود زنان بحث صورت میگرفت. خانم سپهر ابراز امیدواری میکند که اینبار، گروه طالبان حداقل بهخاطر مسایل سیاسی یا چشمداشت جهانی یا رسمیتی که میخواهد از جهان بگیرد، اینبار اصول تمدنهای امروزی را رعایت کند و بتواند وارد صلحی شود که در آن هیچکس آزار نبیند. او تاکید میکند، اگر قضیه برعکس شود، زنان هرگز سکوت نخواهند کرد.
نشست بینالافغانی
در این میان، چیزی که برای زنان بهعنوان امیدواری مطرح میشود، امکان مطرحکردن خواستهها و شرایطشان در نشست بینالافغانی است. آنان تاکید میکنند که هرنوع بازی سیاسی معامله یا شرطگذاری روی حقوق زنان را نمیپذیرند.