رقابت مرگبار؛ وقتی فضا هم امن نیست
تصورش هم وحشتناک است؛ زیرا مشخص می‌شود که در رقابت مرگبار ابرقدرت‌ها برای نابودی انسان و جهان، حتی فضا هم دیگر جای امنی برای گریختن، پناه‌جستن و زیستن نیست. سرعت این رقابت به اندازه‌ای بالا است که شاید بشر دیگر زمان زیادی برای طرح ایده‌های آرمانی نخبگان دغدغه‌مندی مانند استیون هاوکینگ فقید پیدا نکند تا راه‌های بدیع و نرفته‌ای برای نجات از مرگ و حفظ و بقای زندگی را کشف کند و نشان دهد؛ زیرا مرگ و مرگ‌آفرینان سیری‌ناپذیر به طرز خوف‌انگیزی، زندگی را پشت سر می‌گذارند، از آن سبقت می‌گیرند و عرصه‌های تازه امکان حیات را درمی‌نوردند.
زمین سال‌هاست که به یک زرادخانه عظیم بدل شده‌است؛ زرادخانه‌ای که تسلیحات انبارشده در آن، ظرفیت چندین‌بار نابودی کامل زمین را دارند. این خودویرانگری، ناشی از حس برتری‌جویی و سلطه‌طلبی ابرقدرت‌هایی است که برای سیطره بر همین زمینی باهم رقابت می‌کنند که برای نابودی آن، هر روز سلاح‌های مرگ‌آفرین‌تری می‌سازند تا در صورت نیاز، آن‌ها را برای نابودی جهان به‌کار ببندند.
در اوج جدال‌های لفظی اولیه ترامپ؛ رییس جمهوری امریکا با کیم جونگ اون؛ رهبر کوریای شمالی، آقای اون در یکی از شدیداللحن‌ترین تهدیدهایش گفت: «همواره یک دکمه اتمی روی میز کارم وجود دارد».
در آن زمان، این جمله آقای اون، تهدیدی علیه ترامپ تعبیر شد مبنی بر این‌که کوریای شمالی آماده حمله اتمی به عمق خاک امریکا است.به همین دلیل، ترامپ هم در پاسخ به این گفته‌های کیم جونگ اون در پیامی توییتری نوشت: «من نیز یک دکمه هسته‌ای دارم که بسیار بزرگ‌تر و قدرتمندتر از دکمه اوست و کار هم می‌کند!»
ماه‌ها بعد وقتی دو رهبر در دیداری تاریخی، عازم سنگاپور شدند، رییس جمهوری امریکا یک بکس مرموز را نیز با خود به همراه داشت که معروف به «چمدان اتمی» است و در آن، دکمه‌هایی برای صدور فرمان حمله هسته‌ای در شرایط اضطراری تعبیه شده‌است.
رهبران قدرت‌های اتمی دیگر نیز بکس‌های مشابهی دارند.
بنابراین، هستی و حیات آینده زمین، وابسته به فشار دادن یا ندادن چند دکمه است. از این‌جا می‌توان تصور کرد که نابودی جهان، تا چه اندازه آسان و در دسترس شده‌است.
شاید بربنیاد همین ارزیابی‌ها و البته با اشاره به شیوع هوش مصنوعی و احتمال خلق ربات‌های مرگبار از سوی بشر بود که استیون هاوکینگ؛ کیهن‌شناس انگلیسی، طرح زندگی بشر در فضا را پیش کشید تا به زعم خود، جای امن‌تری برای بقای نسل انسان پیدا کرده‌باشد. این طرح هنوز وارد مرحله عملیاتی نشده و تقلای بشر برای کشف نشانه‌های حیات در فضا برای مسکونی‌کردن آن، جریان دارد؛ اما پیش از آن‌که فضا به سکونت‌گاهی زیست‌پذیر و جایی برای زندگی بدل شود، قدرت‌های جنگ‌آور زمین، ابزارهای مرگ را برای انتشار و اشاعه این اپیدمی سیاه و نابودگر تولید می‌کنند تا در فضا مستقر کنند.
در همین راستا، دونالد ترامپ؛ رییس جمهوری امریکا اخیرا قانون تاسیس نیروی فضایی امریکا را امضا کرد. این جدیدترین نیروی نظامی ارتش امریکا در ۷۰ سال اخیر خواهد بود.
مطالب مرتبط:
- قانون تاسیس نیروی فضایی امریکا امضا شد
- ماکرون از تشکیل نیروی نظامی فضایی فرانسه خبر داد
- پوتین: روسیه مخالف نظامی‌کردن فضا است
- ترامپ بودجه دفاعی امریکا برای سال آینده را امضا کرد
- پوتین دستور تاسیس نیروی فضایی را صادر کرد
در مراسم امضای این قانون، آقای ترامپ، فضا را «جدیدترین حوزه جنگ در جهان» توصیف کرد.
تاسیس این نیروی جدید، بخشی از لایحه دفاعی ۷۳۸ میلیارد دالری است که هفته گذشته به تصویب کنگره امریکا رسید.
ترامپ گفت: «در میان تهدیدهای جدی برای امنیت ملی ما، برتری امریکا در فضا کاملا حیاتی است.»
آقای ترامپ پیشتر گفته‌بود: «غیر قابل قبول است که به چین یا روسیه اجازه داده شود در فضا پیشتاز باشند.»
او افزود: «نیروی فضایی به ما کمک می‌کند تا مانع از تجاوز شویم.”
گفته شده، هدف از تاسیس این نیرو، اعزام و مستقرکردن نظامیان امریکایی در مدار نیست و برای مراقبت از اموال امریکا، مانند صدها ماهواره ارتباطی و نظارتی است.
فرماندهان نظامی امریکا می‌گویند روسیه و چین در این زمینه پیشرفت‌هایی کرده‌اند.
با این حال، این تصمیم را کاملا باید جدی گرفت؛ زیرا برای این طرح بلندپروازانه و خطرناک، ردیف بودجه تعریف شده، نیروی نظامی تشکیل می‌شود و بی‌تردید تکنسین‌های نظامی ایالات متحده و شاید روسیه و چین، شبانه‌روز کار می‌کنند تا تسلیحات مناسب با وضعیت جوی، زیست‌بوم و شرایط آب و هوایی در فضا تولید کنند و راه‌های انتقال و استقرار آن‌ها به فضا را هم دریابند.
تصورش هم وحشتناک است؛ زیرا مشخص می‌شود که در رقابت مرگبار ابرقدرت‌ها برای نابودی انسان و جهان، حتی فضا هم دیگر جای امنی برای گریختن، پناه‌جستن و زیستن نیست. سرعت این رقابت به اندازه‌ای بالا است که شاید بشر دیگر زمان زیادی برای طرح ایده‌های آرمانی نخبگان دغدغه‌مندی مانند استیون هاوکینگ فقید پیدا نکند تا راه‌های بدیع و نرفته‌ای برای نجات از مرگ و حفظ و بقای زندگی را کشف کند و نشان دهد؛ زیرا مرگ و مرگ‌آفرینان سیری‌ناپذیر به طرز خوف‌انگیزی، زندگی را پشت سر می‌گذارند، از آن سبقت می‌گیرند و عرصه‌های تازه امکان حیات را درمی‌نوردند.
