افغانها نباید از کرونا بترسند
در طول سالهای گذشته، همه طرفهای جنگ در افغانستان مرتکب مرگبارترین جنایات علیه مردم غیر نظامی شدهاند. حملههای انتحاری، بمبگذاریهای کنار جادهای، حملات گروهی، بمبارانهایی هوایی و قتل عامهای هدفمند، بخشی از واقعیتهای زندگی روزمره مردم افغانستان در طول این سالها بودهاست. آیا کرونا از اینها خطرناکتر و مرگبارتر است؟
کرونا نام ویروس فراگیری است که از شهر ووهان چین شایع شده و تاکنون نزدیک به ۴۰ کشور را درگیر خود کردهاست.
پای این ویروس به تازگی به افغانستان هم باز شده و ابتلای دست کم یک نفر به این ویروس در هرات، تأیید شدهاست که همان یک نفر نیز بر بنیاد گزارشها حالاش رو به بهبود است.
با این وجود، هراس از شیوع این ویروس مرگبار، سراسر جهان را فراگرفته و مردم افغانستان نیز تحت تأثیر این جو جهانی، نسبت به پیامدهای شیوع آن نگران هستند.
نگرانی افغانها وجوه دیگر هم دارد: ناکارآمدی دولت، ضعف شدید سیستم صحی و دستگاههای اجرایی، فقدان امکانات و تجهیزات، پایینبودن سطح سلامت عمومی و وابستگی همهجانبه کشور به محصولات خارجی به ویژه تولیدات چینی در همه زمینهها بخشی از این موارد است.
به این ترتیب، به باور مردم، اگر کرونا به افغانستان سرایت کند، بسیار زودتر از آنچه تصور میشود، رشد و گسترش خواهد یافت و شاید حتی نسبت به خود چین هم مرگبارتر و خطرناکتر باشد.
اینها مسایلی است که به هراس ناشی از شیوع کرونا به شدت دامن زدهاست و این هراس، حتی سریعتر از خود ویروس، بر جامعه و روحیه جمعی مردم، تأثیر منفی میگذارد و به نوعی به بازتولید یک بحران پنهان همگانی منجر شدهاست.
با این حال به نظر میرسد که هنوز دلایل زیادی وجود دارد که کمک میکند تا نتیجه بگیریم ترس از کرونا ناموجه است. یا به سخن بهتر، افغانها نباید از کرونا بترسند.
بیشتر بخوانید:
- کرونا در ایران، آشفتگی در افغانستان؛ آیا باید نگران بود؟
- کرونا در افغانستان؛ از تدابیر دولت تا نگرانی مردم
اول اینکه کرونا یک ویروس است که دیر یا زود، ریشهکن خواهد شد. تاریخ نشان میدهد که جوامع بشری همواره بیماریهای واگیردار زیادی را به خود دیده و در نهایت از هرکدام به سلامت گذر کردهاست. کرونا از هیچیک از بیماریهای دیگر در گذشته، قدرتمندتر و کشندهتر نیست. بر بنیاد دادههای سازمانهای صحی، این ویروس تنها دو تا سه درصد، کشندگی دارد. مثلا در چین که بیش از یک میلیارد نفر نفوس دارد، این ویروس تاکنون تنها جان اندکی بیش از دو هزار نفر را گرفتهاست؛ آماری که اصلا زیاد نیست. در مقابل بیش از ۳۰ هزار نفر دیگر مبتلا به این ویروس نیز درمان شده و بهبود یافتهاند.
نکته دیگر اینکه بخشی از هراس فراگیر درباره کرونا، دلایل سیاسی و تبلیغاتی دارد. چین یک قدرت اقتصادی است که بر بنیاد ارزیابیها در صورتی که به رشد کنونی خود ادامه دهد، در کمتر از نیم قرن آینده، به اقتصاد اول جهان تبدیل خواهد شد و جای ایالات متحده را خواهد گرفت؛ بنابراین کرونا اگر یک سلاح بیولوژیک برای متوقفکردن رشد اقتصاد غولآسای چین هم نباشد، از یک سلاح بیولوژیک هم برای کمک به این منظور، کارآمدتر است؛ ویروسی که تاکنون صدها میلیارد دالر به اقتصاد چین ضربه زدهاست. دستگاه عظیم تبلیغاتی و رسانهای دشمنان و رقبای چین نیز با بزرگنمایی این ویروس و دامنزدن به هراس ناشی از آن میخواهند هرچه بیشتر چین را منزوی کنند و شاهرگها و شریانهای ارتباط تجاری و اقتصادی آن با جهان را مسدود سازند. تعطیلی کارخانههای بزرگ، کارتلهای عظیم چندملیتی، قطع پروازهای بینالمللی، انسداد مرزها و لغو قراردادهای عظیم و پرسود، بخشی از پیامدهای کارزار بزرگ چینهراسی در سایه شیوع کرونا محسوب می شود.
درباره افغانستان اما این هراس چندین بار کمتر است؛ زیرا کرونا برای مردمی که ۴۰ سال تمام با مرگ مبارزه کرده و در سرزمینی مرگبار زیر آتش خشونتهای خونین، نفس کشیده، زندگی کرده و زنده ماندهاند، به اندازه یک انفجار انتحاری هم تکاندهنده و ترسناک نیست.
در طول سالهای گذشته، همه طرفهای جنگ در افغانستان مرتکب مرگبارترین جنایات علیه مردم غیر نظامی شدهاند. حملههای انتحاری، بمبگذاریهای کنار جادهای، حملات گروهی، بمبارانهایی هوایی و قتل عامهای هدفمند، بخشی از واقعیتهای زندگی روزمره مردم افغانستان در طول این سالها بودهاست. آیا کرونا از اینها خطرناکتر و مرگبارتر است؟
مردمی که در سرما و گرما و برف و باران و سیل و ستم و سرکوب و اعتیاد و اعتراض و اختناق و اشغال و آزادی و صلح و جنگ و انفجار و انتحار و شکست و شادی میمیرند، چرا باید از کرونا بترسند؟ کرونا تنها دو یا سه درصد کشندگی دارد؛ اما سیاستمدارانی که برای سلطه غیر مشروع بر سرنوشت یک ملت محکوم به مرگ، تقلا میکنند و مذبوحانه به هر ابزار و اهرمی برای اشغال کرسی قدرت، دست مییازند، هزاران بار از کرونا مرگبارتر و هراسانگیزتر و خطرناکتر اند. پس از کرونا نباید ترسید.