ناامنی‌های بامیان؛ شلیک به قلب امنیت افغانستان
سراسر افغانستان در آتش خشم و خشونت جنون‌آمیز تروریست‌ها می‌سوزد؛ اما قلب کشور یعنی بامیان، همواره امن و با ثبات بوده‌است. بامیان را پیش از آن‌که با ناامنی و بمب‌‌گذاری و حملات انتحاری بشناسیم با جای خالی تندیس‌های ویران‌شده شهمامه و صلصال می‌شناسیم؛ سرزمین اسطوره و افسانه و مدنیت‌های شکوهمند بربادرفته. مثل یک تابلوی نقاشی قدیمی از افغانستان کهن و باستانی که زیر حجم سنگین غبار روزگاران، محو و کمرنگ شده‌باشد.
بامیان را با آب‌های نیلگون بند امیر و عکس‌های اعجاب‌انگیز و مسحورکننده نخستین پارک طبیعی افغانستان می‌شناسیم؛ تفرجگاه تابستانی خیلی از مسافران هیجان‌زده از سراسر کشور. بامیان، سرزمین کوه پیر و پرشکوه «بابا» است که برف پیری در سرمای مداوم طبیعت کوهستانی آن، زیبایی و جلال‌اش را چندبرابر کرده‌است. از این پس اما یک تصویر دیگر از بامیان را نیز به خاطر بسپارید: قلب ناآرام افغانستان.
مقام‌های محلی ولایت بامیان روز سه شنبه، از وقوع دو انفجار ناشی از ماین کارگذاری‌شده در این ولایت خبر دادند. سیدعلی‌آقا ناصری؛ رئیس صحت عامه بامیان گفت که در نتیجه این انفجارها ۱۴ نفر کشته و ۵۰ تن دیگر زخمی شدند.
سید انور رحمتی؛ والی بامیان نیز گفت که در دو انفجاری که به صورت همزمان صورت گرفت یک سرباز ترافیک کشته و یک سرباز پولیس زخمی شده و متباقی قربانیان همه غیر نظامی هستند.
گروه طالبان دست‌داشتن در این رویداد را رد کرد.
تاکنون مسئولیت این انفجارها را فرد یا گروهی بر عهده نگرفته است.
اشرف‌غنی؛ رییس جمهوری هم این حمله را محکوم کرد و گفت: «طالبان و سایر گروه‌های تروریستی متاسفانه در این اواخر با تشدید خشونت در نقاط مختلف کشور، افراد ملکی را هدف قرار می‌دهند و تاسیسات عام‌المنفعه را آسیب می‌رسانند.»
روز چهارشنبه هم از وقوع دو انفجار در چوک معروف «الکین» در مرکز شهر بامیان، گزارش شد که گفته می‌شود تلفاتی نداشته‌است.
وقوع دو انفجار مرگبار و دو انفجار بی‌تلفات دیگر تنها یک روز پس از آن، خبر از وضعیتی نگران‌کننده می‌دهد. شاید بدبینانه به نظر برسد؛ اما به عنوان یک هشدار می‌توان ادعا کرد که این رویدادها شلیک به قلب امنیت افغانستان محسوب می‌شود؛ زیرا بامیان در کنار ولایتی مانند پنجشیر، از معدود مناطق امن کشور محسوب می‌شوند و در صورتی که سریال انفجارهای اخیر ادامه پیدا کند، دیگر هیچ نقطه امنی باقی نخواهد ماند.
نکته قابل تأمل این است که بامیان به لحاظ بافتار اجتماعی و ساختار فرهنگی‌اش، مستعد پرورش تروریزم و پناه‌دادن به تروریست‌ها نیست. مردم بامیان در طول ۲۰ سال گذشته، اگرچه نسبت به خیلی از امور، معترض بوده‌اند؛ اما همواره به ارزش‌ها و اصول کلی نظام، وفادار بوده و در روندهای دموکراتیک، حد اکثر حمایت و مشارکت در راستای بقا و تقویت نظام جمهوری را به نمایش گذاشته‌اند.
بنابراین آنچه اخیرا رخ داد، نیازمند یک ارزیابی استخباراتی و آنالیز امنیتی بسیار جدی، فوری و فراگیر است؛ زیرا انفجارهای دو روز اخیر علی‌القاعده باید ریشه در بیرون از مرزهای بامیان داشته باشد. عوامل و حتی مواد انفجاری مورد استفاده در آن باید از بیرون این ولایت، وارد شده باشند.
موضوع دیگر این‌که در انفجارهای یاشده، مناطق عمومی هدف قرار گرفت و مردم ملکی، قربانی شدند. این نشان می‌دهد که هدف، ایجاد موج وحشت و کلیدزدن سریالی دامنه‌دار از خشونت است؛ چیزی شبیه پروژه انتقال ناامنی از جنوب به شمال و ناامن‌کردن عمدی ولایت‌های شمالی کشور.
با این حال، انفجارهای بامیان را نباید در کنار رویدادهای مشابه در ولایت‌های عمدتا ناامن کشور قرار داد و آن را به حساب وضعیت وخیم و بحران امنیتی در سراسر افغانستان گذاشت. این انفجارها شلیک عامدانه و خرابکارانه به قلب امنیت افغانستان بود؛ زیرا بامیان در مرکز افغانستان واقع است و پیش از این، از نمادهای ثابت امنیت و صلح بوده‌است. در صورتی که با انفجارهای مرگبار بامیان نیز به صورت یک رویداد معمولی در کشوری جنگ‌زده برخورد شود، چه بسا امکان دارد که فردا دامنه خشونت‌ها به پنجشیر به مثابه دیگر الگوی امنیت و غیبت تروریزم هم کشیده شود.
بگذاریم بامیان و پنجشیر که از نظر فرهنگی، جغرافیایی و اجتماعی هم بستر ایمن و راحتی برای تروریست‌ها نیستند، به عنوان نقاط سفید عاری از تروریزم و ناامنی باقی بمانند و مردم شهرهای دیگر بتوانند در فصول گوناگون سال، از طبیعت زیبا، هوای مطبوع و امنیت مطمئن آن‌ها لذت ببرند.
اګر این قدرت طلبان مردم مظلوم هزاره وجامعه شیعه باشد مطمئین باشید که انتحارکننده حتی دردورترین نقاط کوهبند های صفحات مرکزی راه پیدا خواهد کرد تا این ها بتوانند دربحر دالر ودارائی فرزندانشان زنده گی نمایند.راستی خوب شده که طاهرزهیر برنده وزارت اطلاعات وفرهنگ نشد او هم یکی از همین معامله گران همین جامعه می باشد.