رییس‌جمهوری پیشین الجزایر در گذشت
عبدالعزیز بوتفلیقه؛ رییس جمهوری پیشین الجزایر بعد از بیماری طولانی، در سن ۸۴ سالگی در گذشت.
تلویزیون ملی الجزایر شامگاه جمعه، ۱۷ سپتامبر به نقل از بیانیه مطبوعاتی دفتر ریاست‌جمهوری این کشور اعلام کرد که عبدالعزیز بوتفلیقه در گذشته است.
بوتفلیقه نزدیک به دو دهه الجزایر را رهبری کرد اما تلاش او برای کسب قدرت در پنجمین دور، به اعتراضات گسترده در این کشور منجر شد.
آقای بوتفلیقه در دهه پنجاه و شصت میلادی، نقش مهمی در جنگ استقلال الجزایر ایفا کرد.
عبدالعزیز بوتفلیقه که مردم او را «بوتف» نیز می خواندند، سال‌ها بیمار بود و از سال ۲۰۱۳ به دنبال سکته مغزی، تا حدود زیادی قدرت تکلم خود را از دست داده بود و از آن زمان تنها یک بار در سال ۲۰۱۷ و یک بار دیگر در سال ۲۰۱۹ برای اعلام استعفا در انظار عمومی دیده شد.
او که حدود ۲۰ سال قدرت را در کشورش در دست داشت و پیش از آن نیز به مدت ۱۶ سال وزیر امور خارجه بود، به رغم بیماری و کهولت سن قصد داشت بار دیگر رئیس جمهوری شود، اما اعتراضات گسترده او را از این کار بازداشت. او از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۱۹ برای چهار دوره ۵ ساله رئیس جمهوری الجزایر بود و قصد داشت برای پنجمین بار در انتخابات شرکت کند.
مخالفان بوتفلیقه که پیش از اعلام نامزدی نیز نارضایتی خود را از وضعیت کشور اعلام کرده بودند، هفته‌ها علیه او تظاهرات کردند.
این جنبش عمومی که «حراک» نام دارد، تا بعد از استعفای بوتفلیقه نیز ادامه یافت.
بوتفلیقه پس از کناره‌گیری اجباری از نامزدی در انتخابات در اپریل ۲۰۱۹ تحت فشار ارتش و معترضان خیابانی، تا آخر عمر در خانه سالمندان زرالدا واقع در غرب پایتخت، الجزیره در انزوا به سر برد و دیگر هیچ خبری از وضعیت او متشر نشد. مخالفان بوتفلیقه او را به فساد متهم کرده بودند و بستگانش نیز با اتهامات گوناگون از جمله فساد تحت تعقیب قرار گرفتند.
در سال ۲۰۱۹ عبدالمجید تبون به عنوان جانشین عبدالعزیز بوتفلیقه به عنوان رئیس جمهوری انتخاب شد، اما جنبش حراک خواهان برچیدن نظام حکومتی است که از زمان استقلال الجزایر در سال ۱۹۶۲ تا کنون بر سر کار است. مقامات کنونی الجزایر می‌گویند که خواسته‌های اصلی معترضان برآورده شده است.
چهارمین دوره ریاست جمهوری بوتفلیقه در شرایطی بود که قیمت نفت به شدت سقوط کرد و این برای اقتصاد الجزایر که شدیدا وابسته به نفت است، زیان بزرگی بود. صندوق دولت خالی شده و دیگر امکان راضی نگه داشتن مردم نبود. شرایط بسیار شبیه دوران بهار عربی در سال ۲۰۱۱ بود.
