گاردین: صدها نفر در هرات برای غذا فرزند و کلیه‌‌های‌شان را فروخته‌اند
روزنامه گاردین گزارش داده که صدها نفر در ولایت هرات به دلیل فقر و گرسنگی دست به فروش فرزندان و کلیه‌‌های‌شان زده‌اند.
این روزنامه بریتانیایی نوشته‌است که شماری از مردم، افراد نادار را به فروش گرده‌های‌شان تشویق کرده و مشتریانی در داخل افغانستان و کشورهای همسایه خریدار گرده‌های آن‌ها بوده‌اند.
دلارام رحمتی؛ زنی که بزرگ یک خانواده هشت نفری است، در یکی از کمپ‌های بی‌جاشدگان داخلی در هرات زندگی می‌کند. او به گاردین گفته‌است: «من مجبور شدم دو تا از دخترانم؛ یک دختر هشت ساله و دیگر شش ساله را بفروشم.»
او افزوده‌است که چند ماه پیش دخترانش را به مبلغ ۱۰۰ هزار افغانی به خانواده‌هایی که نمی‌شناسد فروخته‌است. به گفته او، دخترانش تا زمانی که به سن بلوغ برسند نزد او می‌مانند و سپس به آن افراد تحویل داده می‌شوند.
روزنامه گاردین گفته‌است که مدتی است که خرید و فروش گرده در افغانستان رو به رشد بوده‌است؛ اما از زمان تسلط طالبان، قیمت و شرایط این تجارت غیرقانونی اعضای بدن تغییر کرده‌است. قیمت گرده که زمانی بین ۳۵۰۰ تا ۴۰۰۰ دالر متغیر بود، اکنون به کمتر از ۱۵۰۰ دالر کاهش یافته‌است. اما تعداد داوطلبان فروش گرده، مدام در حال افزایش است.
دلارام رحمتی و خانواده‌اش چهار سال پیش ولایت بادغیس را به دلیل خشک‌سالی ترک کرده‌اند. او گفته‌است که کلیه راست خود را به مبلغ ۱۵۰ هزار افغانی فروخته؛ اما بهبودی او پس از عمل خوب نبوده و اکنون او نیز مانند شوهرش بیمار است و پولی برای مراجعه به داکتر ندارد.
او که هیچ شغلی ندارد، مجبور است هزینه درمان و مراقبت دو پسرش، یکی فلج و دیگری بیمار روانی را بپردازد. شوهر دلارام نیز در بستر بیماری است.
به گفته کمیشنری عالی پناهندگان سازمان ملل متحد، بیش از نیمی از جمعیت ۴۰ میلیونی افغانستان با سطوح گرسنگی شدید و نزدیک به ۹ میلیون نفر از آن‌ها در معرض خطر قحطی هستند.
صلاح‌الدین طاهری نیز که در کمپ بی‌جاشدگان داخلی در هرات زندگی می‌کند، می‌گوید: «از آخرین باری که برنج خوردیم، ماه‌ها می‌گذرد. به سختی نان و چای پیدا می‌کنیم.»
طاهری، ۲۷ ساله، پدر چهار فرزند که هر روز با جمع‌آوری و فروش زباله‌های بازیافتی، پول کافی برای پنج قرص نان فراهم می‌کند، به دنبال خریدار برای کلیه خود می‌گردد: «من چندین روز است که از شفاخانه‌های خصوصی در هرات می‌پرسم که آیا به کلیه نیاز دارند.»
طاهری می‌گوید: «حتی اگر به آن نیاز فوری دارند، می‌توانم آن را زیر قیمت بازار بفروشم؛ اما پاسخی دریافت نکردم. من باید به فرزندانم غذا بدهم، چاره دیگری ندارم.»
آصف کبیر، یک مقام صحت عامه هرات به گاردین گفته‌است که در پنج سال گذشته حدود ۲۵۰ پیوند کلیه رسمی در شفاخانه‌های ولایت هرات انجام شده که تعداد بسیار محدودی از اعضای خانواده‌های‌شان عضو خود را اهدا می‌کنند. به گفته کبیر، هزینه پیوند کلیه ۴۰۰ هزار افغانی به اضافه قیمت کلیه است.
اما تعداد واقعی عمل‌های کلیه ممکن است بسیار بیش‌تر باشد. یک داکتر شاغل در یکی از شفاخانه‌هایی که بیش‌تر پیوندها در آن انجام می‌شود، به شرط فاش‌نشدن نام‌اش به گاردین گفته‌است: «اخیراً تعداد افرادی که می‌خواهند کلیه‌شان را بفروشند در هرات افزایش یافته و بیش‌تر آن‌ها در کمپ‌های آوارگان زندگی می‌کنند؛ کمپ‌هایی در محله‌های فقیرنشین هرات. مشتریان نیز برای یافتن کلیه ارزان به کمپ‌های آوارگان می‌روند.»
در همین حال، سید اشرف سادات، فعال مدنی در هرات که از سوی اشرف‌غنی؛ رییس جمهوری فراری برای تحقیق در مورد تجارت غیرقانونی کلیه در ماه می ۲۰۲۱ تعیین شده‌بود، می‌گوید: «ما متوجه شدیم که شفاخانه‌ها طبق قانون کار نمی‌کنند. شماری در داخل و خارج از کشور تلاش می‌کنند تا مردم را به فروش گرده‌های‌شان تشویق کنند.»
به گفته او، این افراد برای آن‌ها ویزه می‌گیرند و به آن طرف مرز می‌فرستند. تقاضا برای پیوند کلیه در خارج از افغانستان بیش‌تر است.
این در حالی است که اعلامیه‌های فروش کلیه در کابل و سایر شهرهای بزرگ کشور نیز اخیرا به طرزی چشمگیر افزایش یافته‌است. این نشانگر گسترش فقر و بیکاری و ناتوانی خانواده‌ها از دستیابی به غذا برای مقابله با قحطی مرگبار است.
