رهبر طالبان در نشست علما چه گفت؟
برای نخستین بار هبت‌الله آخوندزاده؛ رهبر طالبان در نشست علما در کابل حضور یافت و در یک سخنرانی مفصل بر مواضع خود از جمله در برخورد با جامعه بین‌المللی تاکید کرد.
شرکت‌کنندگان این نشست با بلندکردن دست‌های خود با او «بیعت» کردند (وفاداری) خود را با رهبر طالبان اعلام کردند. او گفت: «موفقیت جهاد افغانستان نه تنها مایه مباهات افغان‌ها؛ بلکه برای مسلمانان سراسر جهان است.»
رهبر طالبان در سخنرانی طلولانی خود به شرکت‌کنندگان این نشست گفت که «افغانستان حالا یک کشور آزاد و مستقل است» و افزود که دیگر به مشورت‌های به گفته او، «کافران حتی اگر مورد حمله اتمی قرار بگیریم گوش فرانخواهیم داد».
رهبر طالبان برخی کشورهای خارجی را نیز متهم به «فتنه انگیزی علیه امارت اسلامی» کرد و گفت این کشورها می‌خواهند «نظام» طالبان را از بین ببرند.
پیام رهبر طالبان، واضح بود: این‌که قرار نیست چیزی براساس مطالبات و پیش‌شرط‌های جهان تغییر کند و این‌که راه او همان است که اسلاف‌اش ترسیم کردهاند: خیره‌سری، زورگویی، لجاجت و پرهیز از هرگونه سازش و تعامل با جهان بربنیاد اصول و مبانی جهان‌شمول.
او در عین حال، بار دیگر بر جنبه جهانی «جهاد» طالبان تاکید کرد و آنچه در افغانستان برای طالبان رقم خورده را مایه مباهات و افتخار برای مسلمان سراسر جهان نامید. این یعنی این‌که افغانستان به سادگی بستر امن و آرام تروریست‌های تکفیری از سراسر جهان می‌شود و طالبان آماده‌اند تا در این زمینه به همفکران «جهادی» شان کمک کنند؛ زیرا این تفکر رهبرشان است که جنگ طالبان در افغانستان، نه صرفا یک مبارزه ملی برای به قدرت‌رساندن یک نیروی قومی و ایدئولوژیک؛ بلکه جنگ جهانی جهادگران علیه کفر بوده‌است.
با این حساب، رهبر طالبان به طور ضمنی تایید کرد که استحکام دولت او در افغانستان، وظیفه همه مسلمانانی است که در این زمینه قادر به انجام کاری هستند. این در عین حال، تضمین تکراری طالبان مبنی بر این‌که ارتباط خود را با گروه‌های تروریستی فراملیتی قطع می‌کنند و اجازه نمی‌دهند که از خاک افغانستان، علیه کشورهای دیگر حمله شود را مورد تردید قرار می‌دهد.
در سخنرانی طولانی ملا هبت‌الله آخوندزاده همچنین هیچ نشانه‌ای از تعامل صلح‌آمیز و مسالمت‌جویانه با جهان وجود نداشت؛ زیرا او به صراحت گفت که جنگ میان کفر و اسلام هرگز پایان پیدا نمی‌‌کند و تا ابد ادامه خواهد داشت. این در حالی است که امیرخان متقی؛ سرپرست وزارت خارجه طالبان اخیرا در جریان مذاکرات مستقیم با فرستادگان امریکا در قطر بار دیگر از ایالات متحده خواست به جای خصومت و دشمنی، با طالبان راه تعامل و دوستی را در پیش بگیرد؛ در حالی که رهبر او در کابل، اذعان کرد که چنین چیزی ناممکن است؛ زیرا قرار نیست طالبان با جهان «کفر» تعامل کنند.
تاکید او بر این‌که حتی اگر هدف حمله اتمی قرار بگیرند نیز از اصول خود در برابر «کفار» کوتاه نخواهد آمد، یادآور همان موضع نابخردانه ملا عمر؛ بنیان‌گذار و رهبر اول طالبان است که در پاسخ به تهدیدهای امریکا گفته‌بود که اگر امریکا بر طالبان حمله کند، او از خداوند خواهد خواست که سیل و زلزله را بر امریکا نازل کند!
امریکا حمله کرد، طالبان سرنگون شدند؛ اما سیل و زلزله و عذاب الهی موعود ملا عمر هرگز دامن امریکا را نگرفت؛ همان امریکایی که اکنون طالبان به سوی آن دست دوستی دراز کردهاند؛ اما واشنگتن با تحقیر از آن امتناع می‌کند.
در حوزه مسایل داخلی نیز رهبر طالبان، نظام کنونی را حافظ و حامی دین و مذهب «حنفی» معرفی کرد و به این ترتیب، به طور ضمنی رسمیت و حقانیت و حتی وجود مذهب شیعه را انکار کرد تا بگوید که برای طالبان تنها یک راه حق وجود دارد و آن مذهب حنفی است؛ صرف نظر از این‌که اکنون وهابی‌هایی مانند مولوی مجیب‌الرحمان انصاری نیز به ایدئولوگ طالبان تبدیل شده‌اند و با تقویت القاعده و داعش در آینده‌ای نه چندان دور، مذهب نفتی و امریکایی وهابیت، جای اسلام حنفی طالبان را هم خواهد گرفت.
ملا هبت‌الله آخوندزاده در یک موضع‌گیری شگفت‌انگیز دیگر، وحدت میان علمای دین را نه تنها سبب مهار «فتنه‌ها»ی خارجی برای براندازی دولت طالبان عنوان کرد؛ بلکه افزود که این وحدت می‌تواند مشکلات اقتصادی کشور را نیز حل کند؛ اما او هیچ اشاره‌ای به چگونگی وقوع این معجزه حیرت‌آور نکرد. این در حالی است که سایر رهبران طالبان بارها تصریح کردهاند که بحران اقتصادی کشور ناشی از تحریم‌های امریکا و منجمدشدن دارایی‌های ملی کشور است!
بر این اساس، سخنرانی طولانی رهبر طالبان که تنها صوت آن منتشر شد و این امر بار دیگر، تردیدها درباره وجود خارجی فردی به نام «ملا هبت‌الله آخوندزاده» را تقویت کرد، پیام‌آور صلح و آشتی و عفو و عدالت برای افغانستان و جهان نبود؛ بلکه بالعکس حاوی هشدار و تهدید و ارعاب و راه حل‌های مضحک و غیرسازنده برای بحران‌های جاری بود.
