آپارتاید جنسیتی طالبان؛ دختران بیمار جراحی نمی‌شوند

همزمان با تشدید قیودات و محدودیت‌های طالبان بر زندگی زنان و دختران افغانستان، تلگراف گزارش داده است که آپارتاید جنسیتی طالبان مانع عمل جراحی دختران بیمار شده است.

روزنامه تلگراف، روز جمعه، ۱۰ حوت با استناد به داده‌های صحی جدید از افغانستان گزارش داده که دختران بیمار در  کشور به دلیل آپارتاید جنسیتی طالبان، تحت عمل جراحی قرار نمی‌گیرند.

طبق این گزارش، بیش از ۸۰ درصد از جراحی‌های انجام شده در یک مرکز درمانی کودکان در کابل، فقط بر پسران بوده است.

در این گزارش آمده است که دختران افغان به دلیل محدودیت‌های تبعیض‌آمیز اعمال‌شده توسط طالبان، مجبور اند به طب سنتی تکیه کنند.

شواهد جمع‌آوری شده توسط تلگراف از طریق مصاحبه با داکتران و خانواده‌ها در افغانستان، حاکی از آن است که محدودیت‌های شدید اعمال شده توسط طالبان مانع دسترسی دختران و زنان به مراقبت‌های صحی می‌شود.

طالبان از زمان تسلط بر افغانستان در اسد سال ۱۴۰۰، محدودیت‌های بی‌شماری بر زنان اعمال کرده است. طبق فرامین طالبان، زنان اجازه ندارند بدون محرم از خانه بیرون شوند.

طالبان همچنین اشتغال و آموزش دختران و زنان را در مکاتب، دانشگاه‌ها و موسسات پزشکی ممنوع کرده است.

تلگراف یادآوری کرده که زنان افغان حتی از بلند کردن صدای خود در ملاء عام و صحبت با صدای بلند در داخل خانه منع شده‌اند.

نعمتی یک داکتر در هرات تائید کرده که از زمان برگشت دوباره طالبان، دسترسی زنان و دختران به به مراقبت‌های صحی به ویژه در مناطق دورافتاده به شدت محدود شده است.

او گفته: «در کلینیک‌های کوچک خارج از شهرها، داکتران حتی اجازه درمان بیماران زن را ندارند. اگر این کار را انجام دهند، مجازات در انتظار آنها است.»

این داکتر افزوده: «دختران این‌جا از همه چیز محروم‌اند، تنها کاری که هنوزاجازه انجام آن را دارند نفس کشیدن است.»

تلگراف روایت زنی را منتشر کرده که دخترش بیمار بود و طالبان مانع او برای رفتن به مرکز درمانی شده بودند.

گل‌نسا که شوهرش سال گذشته در یک اختلاف خانوادگی در روستای‌شان در غرب افغانستان کشته شده، به تلگراف گفته: «دختر هشت ساله‌ام سرفه شدید داشت و من چندین بار سعی کردم او را نزد داکتر ببرم، هر بار که کنار جاده می‌ایستادم و منتظر موتر می‌شدم تا ما را به شفاخانه برساند، طالبان به ما نزدیک می‌شدند تا بپرسند شوهرم کجاست و من به آنها می‌گفتم مرده است، کشته شده است.»

گل‌نسا می‌گوید که طالبان باور نمی‌کردند و او را متهم به دروغ‌گویی و اقدام برای گناه می‌کردند.

این زن گفته که با بدتر شدن وضعیت دخترش، توانست از یکی از مردان اقوام کمک بگیرد تا برای رفتن به نزد داکتر همراهی‌شان کند.

تلگراف می‌گوید در افغانستان تحت حاکمیت طالبان، بسیاری از کسانی که به دختران‌شان اهمیت می‌دهند از کشور گریخته اند و کسانی که باقی مانده‌اند «برای زنده ماندن تلاش می‌کنند.»

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *