محقق: مساله کوچ اجباری ساکنان دایکندی هنوز حل نشده‌است
محمد محقق؛ رهبر حزب وحدت اسلامی مردم افغانستان می‌گوید، مساله کوچ اجباری ٧٠٠ خانواده در ولسوالى‌هاى گیزاب و پاتوی دایکندی تا هنوز حل نشده و «فرماندهان محلى» مانع بازگشت مردم به خانه‌هاى‌شان می‌شوند.
او این مطلب را شب گذشته (یک‌شنبه، ۲۸ قوس) در یادداشتی در صفحه فیسبوک خود مطرح کرده‌است.
محقق نوشته‌است که مساله کوچ اجباری ٧٠٠ خانواده در ولسوالى‌هاى گیزاب و پاتوی دایکندی به رغم حکم ملا نورالدین ترابى مبنى بر عدم مزاحمت اهالى قریه تگابدار، تا هنوز حل نشده و فرماندهان محلى در فصل سرما مانع بازگشت مردم به خانه‌هاى‌شان هستند.
در اوایل تسلط طالبان، صدها خانواده عمدتا هزاره از مناطق اصلی‌شان در ولسوالی‌های گیزاب و پاتو وادار به کوچ اجباری شدند. آوارگان مدعی بودند که طالبان املاک آنان را به نزدیکان و هواداران‌شان توزیع کرده‌اند.
دیده‌بان حقوق بشر هم در گزارشی این اقدام طالبان را «نقض آشکار حقوق بشر و مجازات گروهی هزاره‌ها» خوانده و آن را به شدت محکوم کرده‌‌بود.
محقق در این یادداشت همچنین نوشته‌است که ختم جنگى را که طالبان مدعى هستند واقعیت ندارد و به گفته او، هنوز هم ترور، انفجار و جنگ در بسا نقاط کشور دوام دارد.
او گفته از ابتدای تسلط طالبان بر کشور، اوضاع روز به روز رو به وخامت می‌رود.
محقق نوشته‌است که امنیت جانى براى مقامات، مامورین و افرادی که وابسته به حکومت یا احزاب سیاسى بودند وجود ندارد.
او گفته‌است که برخلاف «عفو عمومى» که از طرف رهبرى طالبان اعلام شده، هزاران نفر از فرماندهان حکومت قبلى، آواره و زیر تعقیب هستند و یا هم شبانه از خانه‌هاى‌شان برده شده و شکنجه یا کشته می‌شوند.
رهبر حزب وحدت در ادامه افزوده‌است که امنیت روانى که لازمه حیات یک جامعه انسانى است به کلى از بین رفته و تمام مردم در حال مهاجرت و یا در فکر خروج از کشور اند.
محقق اضافه کرده که فقر و بیکارى چنان فراگیر شده که اکثریت قاطع مردم توان خرید مایحتاج شبانه‌روزى خود را ندارند و براى تهیه آن ضروریات خانه و زندگى و حتى بعضى‌هاى‌شان اولادشان را در معرض فروش قرار می‌دهند.
او در بخشی از یادداشت خود گفته‌است که مسأله تحصیل دختران و مشارکت زنان در ادارات و عرصه‌هاى سیاسى نیز همچنان در هاله‌اى از ابهام است و همه ممنوع اند.
رهبر حزب وحدت گفته‌است که برخلاف توقع جامعه جهانى و کشورهاى منطقه مبنى بر ضرورت ایجاد یک حکومت فراگیر و همه‌شمول از طریق یک مذاکره واقعى بین‌الافغانى، طالبان هنوز بر حکومت طالبانى و یکجانبه اصرار دارند.
او گفته‌است که طالبان حکومت همه‌شمول را طورى تعریف می‌کنند که همه پست‌ها و مقام‌هاى بلندپایه دولتى از طالبان باشد؛ ولی به‌طور سمبولیک از اقوام دیگر یک یک «نمونه از آدم‌هاى مداح و بى‌ریشه در جمع‌شان اضافه کنند».
او گفته‌است که اگر روال به همین منوال پیش برود سرانجام زوال حکومت طالبانى متصور است.
محمد محقق هم از جمله رهبرانی است که پس از تحولات اخیر و تسلط طالبان از کشور گریخت. او پیش‌تر اعلام کرد که در حال حاضر، قصد ندارد فعالیت سیاسی کند؛ اما بعدا در اقدامی مشترک با چند رهبر جهادی دیگر از تشکیل «جبهه مقاومت ملی جمهوری اسلامی افغانستان» علیه طالبان خبر داد. مواضع او و دیگر رهبران فراری در قبال تحولات جاری کشور، با واکنش‌های عمدتا منفی مردم روبه‌رو می‌شود.
