پیاده روهای کابل؛ پارکینگ وسایط و بازارچه دست‌فروشان
پیاده روهای کابل حتی جای سوزن انداختن هم نیست، در پایتخت از پیاده رو به‌عنوان فروشگاه و پارکنیگ موترها استفاده می‌کنند.
شهرداری کابل به عنوان مرجع مرتبط با پاک‌سازی، تنظیم و تنظیف و سامان بخشی در این موارد گرفتار زد و بندهای های درون تیمی و حیف‌و میل‌های هستند که گویا هیچ مسوولیتی در این زمینه ندارد.
پیاده‌روهای اکثر ساحات مزدحم پایتخت را دکانداران، رستورانت‌ها و دست‌فروشانی که از لباس‌زیز زنانه گرفته تا میز و چوکی و لوازم کهنه و نو خانه اشغال کرده‌اند.
در برخی پیاده‌روهای شهر مثل پیاده‌روهای شهرنو، سینمای پامیر ،کوته‌سنگی و کارته ۴ عبور عابران حتی دشوار است.
البته شهرداری هم بی‌خبر از این بی‌نظمی حاکم در شهر نیست. شهرداری از این بی‌نظمی و هرج و مرج پول می‌گیرد.
شماری از این دست‌فروشان می‌گویند برای این که بتوانند اموال‌شان را در پیاده روها به فروش برسانند باید به پولیس، کارمندان ناحیه و صاحبان مراکز تجارتی پول پرداخت کنند. آنان مدعی‌اند که به پولیس و کارمندان ناحیه هفته‌وار اما برای صاحبان مغازه‌ها که در برابر آن اجناس خود را می‌فروشند ماهانه پول پرداخت می‌کنند.
بریالی یکی از دست‌فروشان در سطح شهر است، او می‌گوید ماهانه به شخصی که در برابر دکانش چادر می‌فروشد، حدود ۲۵۰۰ افغانی پرداخت می‌کند.
محمد ذکی یکی دیگر از دست‌فروشان گفت:«اگر به پولیس و کارمندان ناحیه پول پرداخت نکنیم با ما برخورد خشونت‌آمیز می‌کنند و نمیگذارند اجناس خود را عرضه کنیم».
در همین‌حال برخی دیگر از دست‌فروشان می‌گویند کارمندان ناحیه و پولیس در گذشته از آنان اخاذی می‌کردند اما در ماه‌های اخیر در برخی ساحات، از آنها پول نمی‌گیرند.
با این همه شهرداری کابل می‌گوید دست‌فروشان در پیاده‌روهای پایتخت باعث ایجاد مشکل برای عابرین شده‌اند.
جلیل سلطانی سخنگوی شهرداری کابل به خبرگزاری افق گفت که ده‌ها هزار دست‌فروش در ۱۶ سال گذشته به گونه غیرقانونی در برخی ساحات جا گرفته که برای عابرین مزاحمت می‌کنند.
آقای سلطانی افزود انتقال دست‌فروشان توسط کارمندان شهرداری و پولیس از یک‌جا به جای دیگر راه حل نیست بلکه این مشکل نیازمند کار بنیادی است.
وی می‌افزاید، برای حل دایمی این مشکل یک کمیسیون متشکل از چند اداره شکل گرفته تا برای دست‌فروشان محل کسب و کار دایمی را فراهم کند.
آقای سلطانی تصریح کرد: « مشکل دست‌فروشان تنها از طریق تاسیس بازارهای سربسته و مشخص در نواحی مختلف برای آنها حل شدنی است. ما از سال گذشته به این سو کار را در این زمینه آغاز کردیم و در مرحله اول یعنی شناسایی مکان‌ها قرار داریم»
برنامه که برای حل مشکل دست‌فروشان از سوی شهرداری کابل در نظر گرفته شده، دارای سه مرحله است؛ مرحله اول شناسایی مکان در نواحی مختلف پایتخت، مرحله دوم آماده‌سازی و مرحله سوم انتقال دست‌فروشان به این بازار‌ها است که به گفته سخنگوی شهرداری کابل تطبیق این برنامه حدود ۲ سال زمان می‌برد.
آقای سلطانی اخاذی‌ها و فساد در شهرداری کابل را رد نمی‌کند و می‌گوید در دو سال گذشته بیش از ۳۰۰ تن از کارمندان شهرداری که در سطوح مختلف متهم به فساد و اخاذی بودند به نهادهای عدلی و قضایی معرفی شده‌اند.
وی خاطر نشان کرد: «موضع شهرداری کابل در قسمت مبارزه بافساد و جلوگیری از اخاذی‌های بسیار روشن و واضح است. اگر ثابت شود که کارمند شهرداری دست به فساد و اخاذی زده در هر سطح که باشد به نهادهای عدلی و قضایی معرفی می‌شو».
با این همه شهرداری کابل دست‌فروشان می‌خواهد زمانی که با اخاذی ازسوی کارمندان ناحیه و یا پولیس روبرو می‌شوند به شماره ۱۵۵ تماس گرفته وشکایت خود را درج کنند.
در کنار دست‌فروشان در برخی ساحات پایتخت رانندگان از پیاده‌روها به عنوان پارکینگ وسایط استفاده می‌کنند.
عدم نظارت دقیق شهرداری از ساخت و ساز مراکز تجارتی و در نظر نگرفتن پارکنیگ برای وسایط از سوی مالکان این مراکز، دلایل اصلی استفاده از پیاده‌روها به حیث پارکینگ است.
در همین حال شهرداری کابل می‌گوید، ساخت و سازهای خود سر و غیرپلانی در چند سال گذشته یک مشکل بزرگ بوده است.
آقای سلطانی می‌گوید، شناسایی ساخت و ساز غیر قانونی مسوولیت کارمندان ناحیه است و مسوولیت تعقیب آن به عهده حوزه‌های امنیتی می‌باشد.
وی افزود: « کارمندان ناحیه مکلف‌اند، گزارش تخلف ساختمانی را به حوزه امنیتی مربوطه راجع کنند تا پولیس آن را تعقیب کنند».
بااین حال بی‌نظمی‌ها در سطح شهر، استفاده از پیاده روها به عنوان پارکینگ و فروشگاه، ساخت و ساز بلند منزل‌های خودسر ادامه دارد و شهرداری کابل منتظر است که یک نهاد سوم از این بی‌نظمی‌ها و مزاحمت برای مردم، این مرجع مهم را مطلع کند وگرنه کارمندان نواحی شهرداری در تبانی با افراد بالا دست همچنان در حیف و میل و ایجاد بی نظمی شهری ادامه خواهند داد و کارمندان ارشد این نهاد نیز از این بی‌نظمی‌ها اطلاعی ندارند.
کابل بی نظم و آلوده ترین پایتخت جهان است. از خیابان های کم عرض و غیر معاری گرفته تا استفاده از پیاده روها به عنوان فروشگاه و پارکینگ و هتل که این‌ها همه از برکت حضور چهره های جوان در شهرداری پایتخت است که هیچ برنامه‌ای برای حل مشکلات مردم ندارند.
