ظریفه غفاری: من شهردار تعیین شده‌ام اما معاونت ناحیه را برایم پیشنهاد می‌کنند

ظریفه غفاری با گذشت شش ماه از صدور حکم تقرری‌اش به حیث شهردار «میدان شهر» ولایت میدان وردک، هنوز به کارش آغاز نکرده است.
ظریفه غفاری دومین شهردار زن است که شش ماه پیش با طی کردن امتحان و ارایه طرح برای شهرداری میدان شهر، حکم تقرری خود را برای احراز این کرسی از سوی رییس جمهور دریافت کرد اما با گذشت شش ماه هنوز به وظیفه خود آغاز نکرده است.
خانم غفاری می‌گوید که زورمندان محلی و غاصبان زمین در میدان وردک، مانع آغاز کار وی شده اند و والی نیز با این زورمندان به‌خاطر «منافع شخصی‌اش»، تفاهم کرده و نمی‌گذارد او به صورت رسمی کارش را آغاز کند.
او در گفت‌گو با خبرگزاری افق، چند فرد محدود در ارگان‌های محل و مقام ولایت را مانع اصلی در برابر خودش عنوان کرد و افزود: « برعلاوه والی و افراد زورمند، اداره مرکزی ارگان‌های محل هم سهل انگاری می‌کند و هم تلاش می‌کند که به ریاست جمهوری معلومات نادرست در مورد این موضوع ارایه کند، این معلومات طوری به ریاست جمهوری رسیده که گویا اقوام و مردم محل با شهردار جدید مشکل دارند اما این‌طور نیست و فقط دو زورمند محلی با من مشکل دارند.»
ظریفه غفاری از وجود فساد گسترده در شهرداری میدان شهر یاد کرد و دلیل ممانعت والی را نیز سرپوش گذاشتن بر سر این فساد خواند.
قرار بود خانم غفاری در اول اسد سال جاری به‌گونه رسمی به حیث شهردار میدان شهر معرفی شود اما در همان روز شهروندان این ولایت در مخالفت با تعیین شدن وی به حیث شهردار، تظاهرات کرده دروازه ولایت را بستند و معرفی شهردار جدید به تاخیر افتاد.
اداره مستقل ارگان‌های محل می‌گوید که مردم میدان شهر مخالف حضور ظریفه غفاری هستند و این تظاهرات علیه معرفی وی به حیث شهردار بوده است. سیدشاه سقیم، سخنگوی این اداره به خبرگزاری افق گفت: «طوری که با ولایت تماس گرفتیم، مردم محل با او مشکل دارند و نمی‌خواهند خانم غفاری شهردار شان تعیین شود و چند بار تظاهرات نیز کردند، از همین رو تصمیم گرفتیم که او را در جای دیگر مقرر کنیم.»
اما غفاری ادعا می‌کند که این تظاهرات را والی این ولایت در تفاهم با زورمندان محلی راه اندازی کرده بود. او تقررش را در بست دیگر، قربانی شدن حق در برابر زورگویی می‌داند و می‌افزاید: «کوشش می‌شود که با پیشنهاد یک بدیل ناچیزی که «معاونیت» یکی از نواحی شهر کابل است، من از بست شهرداری بگذرم. اداره محلی و مرکزی به‌جای حل مشکلات کوشش می‌کنند مرا خاموش بسازند.»
او می‌گوید مکتوبش از معینیت شهرداری‌ها نیز برگشت داده شده است و همه روزه در ارگان‌های محلی به‌صورت خدمتی حاضر می‌شود ولی هیچ‌گونه معاش و امتیازاتش را تا کنون دریافت نکرده است. اما سخنگوی ارگان‌های محلی می‌گوید که او مانند سایر شهرداران، معاش و امتیازات دارد.
ظریفه غفاری می‌افزاید که پروسه رقابتی تقریبا یک‌ساله را به اتمام رسانیده است و اکنون حکم رییس جمهور را در دست دارد اما به خاطر «زن» بودنش، حقوق و امتیازاتش از سوی چند فرد محدود اجرا نمی‌شود و این افراد حکم رییس جمهور را نیز بی‌ارزش می‌پندارند.
با آن‌که قانون اساسی کشور حکم کرده که شهرداران باید به‌گونه انتخابی تعیین شوند اما تا کنون هیچ انتخاباتی برای شهرداری‌ها برگزار نشده و دلیل آن نیز مشکلات اداری خوانده شده است. اکنون شهردارها با گذشتاندن امتحان از سوی اصلاحات اداری و با ارایه طرح‌های شان به رییس جمهور، در این پُست گزیده می‌شوند.
رییس جمهور غنی نیز بارها به نقش زنان در حکومت‌داری تاکید کرده اما به باور فعالان حقوق زن این نقش‌ها به‌گونه نمادین بوده و در بعضی موارد همین نقش نمادین نیز با مخالفت رو‌به‌رو می‌شود.