دختران دانش‌آموز: اگر طالبان تحصیل را جرم اعلام کنند، ما این جنایت را مرتکب می‌شویم
سازمان عفو بین‌الملل با انتشار گزارشی از مستندات این سازمان در مورد تهدیدها و خشونت‌های طالبان علیه دانش‌آموزان و آموزگاران، تاکید کرده‌است دختران باید فورا به مکاتب بازگردند و به تحصیلات خود ادامه دهند. یکی از این دانش‌آموزان دختر به عفو بین‌الملل گفته‌است که آموزش جرم نیست و حتی «اگر طالبان اعلام کنند که تحصیل یک جرم است، ما این جنایت را مرتکب می‌شویم».
در این گزارش که امروز (پنج‌شنبه، ۲۲ میزان) منتشر شد، اگنس کالامارد؛ دبیرکل عفو بین‌الملل گفته‌است در سراسر کشور، حقوق و خواسته‌های یک نسل کامل از دختران سرنگون شده و سرکوب می‌شود.
طبق گزارش، در بیش از ۲۰ مصاحبه، دانش‌آموزان، معلمان و مدیران مکاتب به عفو بین‌الملل گفتند که ارعاب و آزار و اذیت طالبان باعث می‌شود که میزان حضور در مکتب در همه سطوح، به ویژه دختران، پایین باشد.
در گزارش عفو بین‌الملل آمده‌است که حق تحصیل یک حق اساسی بشر است و طالبان به عنوان مقامات اداره کننده کشور موظف به رعایت آن هستند.
این سازمان افزوده‌است که سیاست‌هایی که در حال حاضر توسط طالبان دنبال می‌شود تبعیض‌آمیز ، ناعادلانه و ناقض قوانین بین‌المللی است.
سازمان عفو بین‌الملل تاکید کرده‌است که طالبان باید فوراً تمام مکاتب متوسطه را به روی دختران باز کنند و به تهدیدها و حملات علیه معلمان و دانش‌آموزان پایان دهند.
عفو بین‌الملل همچنین از جامعه بین‌المللی خواسته که از بودجه مناسب برای بخش آموزش افغانستان اطمینان حاصل کنند تا مدارس بتوانند از طریق سازمان‌هایی مانند سازمان ملل متحد یا NGO ها به فعالیت خود ادامه دهند.
این سازمان افزوده که عدم انجام این کار به طور بالقوه می‌تواند میلیون‌ها دانش‌آموز افغان را از حق تحصیل محروم کند.
آموزش جرم نیست
تا به امروز برخی از مکاتب متوسطه در بخش‌هایی از شهر کابل و در ولایاتی مانند قندوز ، بلخ و سرپل به روی دختران گشایش یافته؛ اما در دیگر ولایات همچنان مسدود است.
اسما، دانش‌آموز ۱۴ ساله در کابل به عفو بین‌الملل گفته‌است: «آیا می توانم به مکتب بروم یا نه؟ این بزرگترین نگرانی من است. من می‌خواهم همه چیز را یاد بگیرم، از ساده‌ترین تا سخت‌ترین موضوعات. من می خواهم یک فضانورد باشم، یا مهندس یا معمار … این رویای من است … آموزش و پرورش جرم نیست. اگر طالبان اعلام کنند که تحصیل یک جرم است، ما این جنایت را مرتکب می شویم. ما تسلیم نمی شویم.»
مریم یک دانش‌آموز ۱۷ ساله در بدخشان می گوید: «وقتی برای اولین بار شنیدم که مکاتب را تعطیل می‌کنند، احساس کردم ما به جای جلو به عقب می‌رویم. ما آرزوهای زیادی داشتیم، اما اکنون آنها از بین رفته اند. من می‌خواهم پزشکی بخوانم و پزشک شوم. آمادگی شرکت در آزمون کنکور را داشتم. احساس می‌کنم در حال حاضر فلج شده‌ام. نمی توانم به آینده فکر کنم.»
افزایش غیر حاضری
معلمان و دانش‌آموزان به عفو بین‌الملل گفتند که میزان حضور در مکاتب ابتدایی در بسیاری از زمینه‌ها، به ویژه در مورد دختران به میزان قابل توجهی کاهش یافته است.
بسیاری از خانواده‌ها از اعزام فرزندان خود به مکتب می‌ترسند.
زینت معلم در ولایت سمنگان، گفته‌است: «هیچ اعتمادی در جامعه وجود ندارد … والدین فکر می‌کنند اگر دختران خود را به مکتب بفرستند، ممکن است توسط طالبان مورد ضرب و شتم قرار گیرند.»
وضعیت شدید اقتصادی بسیاری از خانواده‌ها را وادار کرده‌است که فرزندان خود را از مکتب خارج کرده و به سر کار بفرستند. همچنین میلیون‌ها نفر در جریان تصرف کشور توسط طالبان، آواره شده‌اند و بسیاری از کودکان آواره به مکتب نمی‌روند.
مصاحبه شوندگان همچنین می‌گویند غیر حاضری گسترده‌ای در میان معلمان هم وجود دارد که عمدتاً به دلیل عدم پرداخت معاش است.
آزار و اذیت آموزگاران
پشتانه، آموزگار به عفو بین‌الملل گفته که از سوی طالبان تهدید به مرگ شده است و به دلیل تدریس آموزش‌های ورزشی به دادگاه محلی فراخوانده شده‌است.
او نامه‌ای از اعضای طالبان دریافت کرده و در آن آمده است: «اگر طالبان شما را بگیرند، گوش‌های شما را خواهند برد و این درس عبرتی برای دیگران در ولایت شما خواهد بود».
پشتانه گفته او حالا من مخفی است، حتی خانواده اش فکر می‌کنند که او خارج از کشور رفته است.
عفت، زن ۲۲ ساله ، و نوید برادر ۱۶ ساله‌اش ، گفتند که آنها در ۱۸ آگوست توسط دو تن از اعضای طالبان مورد ضرب و شتم قرار گرفتند و بیهوش شده‌اند . آنها گفتند که هنگام رفتن به صنف انگلیسی که اعضای طالبان آن را ««زبان کافران» می نامند، مورد حمله قرار گرفتند.
طالبان می‌گویند به هیچ وجه مخالف آموزش دختران نیستند و به‌زودی طراحی را برای بازگشایی مکاتب دخترانه ارایه می‌کنند.
