از خودکشی تا فروش فرزندان؛ روزگار اسفبار خانواده‌های نظامیان کشته‌شده
اگرچه بر اساس تحقیقات انجام‌شده، بازماندگان نیروهای امنیتی و دفاعی کشور که در ۲۰ سال گذشته در جنگ با طالبان کشته شده‌اند در گرفتن امتیازات قانونی با مشکلات جدی مواجه بوده و حتی شماری از آن‌ها به دلیل همین مشکلات و موانع از گرفتن امتیازشان صرف نظر کرده و پولی که در قالب معاش بازنشستگی به خانواده آن‌ها پرداخت می‌شد را نیز با تاخیر دریافت می‌کردند؛ اما با تغییر نظام این امتیازات و معاشات هم به خانواده‌های نظامیان کشته‌شده، قطع شده و بسیاری از این خانواده‌ها روزگار بسیار دشواری را سپری می‌کنند.
بسیاری از این خانواده‌ها می‌گویند که با قطع امتیازات و معاش بازنشستگی، حتی از عهده تامین فیس مکتب و کورس پسران‌شان هم برنمی‌آیند. در این میان خانواده‌های زیادی به دلیل فقر و تنگدستی به تکدی‌گری روی آورده و شماری حتی کودکان‌شان را به فروش گذاشته یا آن‌ها را برای آوردن چند قرص نان خشک برای فروش پلاستیک و زباله‌گردی می‌فرستند.
افزون بر این، سربازان امنیتی پیشین، عموما متعلق به قشر کم‌درآمد جامعه بودند، لذا خانواده آن‌ها با از دست‌دادن سرپرست خود دچار مشکلات مضاعف شده و معاش پایین تقاعد هم کفاف هزینه‌های زندگی‌شان را نمی‌دهد.
پیش از این شمار زیادی از خانواده‌های نظامیان امنیتی کشته‌شده به دلیل مشکلات در طی مراحل قانونی دریافت تقاعد که از یک تا چهار ماه به طول می‌انجامید یا به علت عدم توانایی در تکمیل اسناد لازم از گرفتن معاش محروم شده‌اند؛ اما این خانواده‌ها می‌گویند که اکنون همان پول اندک نیز قطع شده‌است.
این خانواده‌ها می‌گویند که قرار است در آینده نزدیک برای رسیدگی به مشکلات‌شان دست به اعتراض زده و صدا بلند کنند.
با وجود تماس‌‌های مکرر موفق به دریافت موقف حکومت طالبان در این زمینه نشدیم.
در آستانه فاجعه
شماری از بازماندگان نظامیان پیشین امنیتی که در جنگ‌های ۲۰ سال گذشته کشته شده‌اند، می‌گویند که در چند ماه اخیر با نگرفتن معاش در وضعیت ناگواری قرار گرفته و در آستانه یک فاجعه تمام‌عیار قرار دارند.
رابعه سادات؛ یکی از بازماندگان نیروهای امنیتی کشته‌شده می‌گوید که آن‌ها نیز مثل بسیاری از خانواده‌ها در چند ماه اخیر نتوانسته‌اند معاش «شهید» خود را دریافت کنند تا بتوانند برای گذاراندن زندگی مصرف کنند.
به گفته او، پیش از سقوط نظام نیز برای چند ماه معاش آن‌ها به دلیل تکمیل ۱۸ سالگی دو فرزندش قطع شده‌بود و اکنون روزهای دشواری را سپری می‌کنند و در آستانه فصل سرما هنوز نتوانسته‌اند چوب و ذغال و دیگر مواد لازم زندگی را فراهم کنند.
خانم سادات می‌افزاید که شرایط طوری است که او حتی از عهده پرداخت کرایه موتر فرزندانش برای رفتن به مکتب برنمی‌آید و با سه پسر و دخترش در بی‌سرنوشتی به سر می‌برد.
عطاءالله صافی؛ فرزند یکی دیگر از نیروهای امنیتی کشته‌شده نیز می‌گوید که با سقوط نظام، خانواده او با مشکلات جدی مالی مواجه است و حتی از عهده تامین مخارج روزانه هم برنمی‌آید.
او می‌گوید که بعد از جان‌دادن پدر و کاکایش، خانواده آن‌ها در بی‌سرنوشتی قرار دارد و او هم با کار در بازار نمی‌تواند مخارج خانواده را تامین کند. او می‌گوید که یک کاکای دیگرش هم که در صفوف نیروهای امنیتی بود، معلول شده و اکنون او و خانواده‌اش در وضعیت سختی قرار گرفته‌اند؛ طوری که حتی توان خرید مخارج روزانه زندگی‌شان را ندارند.
خودکشی و فروش فرزندان
نیرو جان؛ نماینده خانواده‌های نظامیان سابق امنیتی در بلخ که در جنگ کشته شده‌اند می‌گوید که شوهرش را در جنگ از دست داده و خانواده‌های این نظامیان با قطع معاش پس از سقوط نظام با مشکلات جدی مواجه شده‌اند.
به گفته او، بسیاری از خانواده‌ها به علت فقر و تنگدستی به گدایی رو آورده و تعدادی هم به دلیل گرسنگی کودکان‌شان را به فروش گذاشته‌اند. او با اشاره به خودکشی زن یک سرباز نیروی امنیتی کشته‌شده در بادغیس می‌گوید که برخی از شدت گرسنگی و ناداری دست به خودکشی می‌زنند.
نیرو جان می‌افزاید که خانواده‌های نظامیان سابق با دریافت معاش اندکی که از سوی دولت پیشین پرداخت می‌شد، زندگی دشواری را سپری می‌کردند؛ اما اکنون با قطع این معاش خطر فاجعه انسانی شدیدی، زندگی آنان را تهدید می‌کند.
او می‌گوید که هنوز هیچ نوع کمکی به خانواده‌های نظامیان سابق نشده و بسیاری از خانواده‌های «شهدا» زیر خیمه به سر می برند و بدون این‌که حتی پول چند قرص نان را داشته‌باشند، با مرگ می‌جنگند.
او تاکید می‌کند که نیاز است جامعه جهانی و حکومت طالبان در مورد بازماندگان «شهدا» توجه جدی کنند. به گفته نیرو جان، این خانواده‌ها که سرپرست‌شان را از دست داده‌اند و اکنون با تمام توان برای زنده‌ماندن می‌جنگند نمی‌توانند در این حالت ادامه دهند. اگر حکومت و جامعه جهانی به وضعیت این خانواده‌ها توجه نکنند، خطر تلف‌شدن بسیاری از خانواده‌ها برر اثر گرسنگی و سرما وجود دارد.
قربانی برای کشور
در این میان، نداءالحق شمال‌زی؛ رییس مجمع ملی بازماندگان قربانیان جنگ می‌گوید، با توجه به تحولات سیاسی اخیر در کشور، بسیاری از مردم به فقر و بیکاری دچار شده‌اند؛ اما در این میان، خانواده‌های شهدا که سرپرست‌شان را از دست داده‌اند، در شرایط دشوارتری قرار گرفته‌اند.
رییس مجمع ملی بازماندگان قربانیان جنگ می‌افزاید که بسیاری از خانواده‌های شهدا به علت فقر و تنگدستی برای گدایی به بازارها رجوع کرده‌اندگ؛ اما برخی تلاش می‌کنند با کار روزانه کودکان‌شان از قبیل زباله‌گردی و پلاستیک‌فروشی و اسپند کردن برای زنده‌ماندن دو تا نان به دست بیاورند.
او می‌گوید نیاز است جامعه جهانی و حکومت طالبان در این زمینه توجه کنند. به گفته وی، حکومت باید با برنامه‌ای منظم در این زمینه به خانواده شهدا رسیدگی کند؛ در غیر آن، خطر فاجعه انسانی میان این خانواده‌ها بسیار جدی است.
محمد اکبر خالقی؛ مسئول شورای انسجام فرزندان شهدا در فاریاب هم از وضعیت دشوار خانواده‌های شهدا در آستانه فصل سرما در شمال می‌گوید. به گفته او، خانواده‌های شهدا سخت‌ترین زمان زندگی‌شان را در این مدت سپری می‌کنند.
او می‌گوید که سرپرست‌های این خانواده‌ها در صفوف نیروهای امنیتی و دفاعی برای کشور جنگیده‌اند، به همین دلیل طالبان که اکنون قدرت را در اختیار دارند، این مسئولیت را نیز دارند که به این خانواده‌ها رسیدگی کنند.
او می‌گوید تاکنون هیچ کمکی به خانواده‌های شهدا نشده و نیاز است جامعه جهانی و حکومت در مورد خانواده شهدا توجه جدی کنند؛ در غیر آن به گفته او خطر تلف‌شدن بسیاری از خانواده‌ها از فقر و سرما وجود دارد.
با این حال، خانواده‌های «شهدا» خواهان پرداخت معاش می‌باشند، شماری از این خانواده‌ها می‌گویند که در روزهای آینده برای مشکلات‌شان و عدم توجه به آن‌ها دست به اعتراض خواهند زد. آن‌ها تاکید می‌کنند که در صورت عدم توجه به وضعیت‌شان اعتراضات‌شان گسترش یافته و ادامه خواهد داشت.
