اگر آبله میمون دارید با حیوانات خانگی قطع ارتباط کنید
براساس تازه‌ترین توصیه بهداشتی آژانس امنیت سلامت انگلیس، کسانی که به آبله میمون مبتلا هستند باید سه هفته با حیوانات خانگی قطع ارتباط کنند.
دولت انگلیس گفته‌است که هنوز هیچ موردی از ابتلا به آبله میمون در حیوانات خانگی شناسایی نشده و خطر آن هنوز کم است.
این نهاد دولتی انگلیس با ابراز نگرانی گفته‌است که موش‌های صحرایی، همسترها و سایر جوندگان می‌توانند به ویژه در معرض این بیماری باشند و نگرانی این است که ممکن است این بیماری در جمعیت حیوانات گسترش یابد.
این در حالی است که تاکنون ۱۰۶ نفر در انگلیس به بیماری آبله میمون مبتلا شده‌اند.
پروفسور لارنس یانگ؛ ویروس‌شناس در دانشگاه وارویک گفته‌است که «نگرانی این است که این ویروس ممکن است به حیوانات اهلی سرایت کند و اساسا بین آن‌ها و انسان‌ها رد و بدل شود.»
وی همچنین گفته‌است که «اگر مراقب نباشید، ممکن است یک منبع حیوانی برای این بیماری ایجاد کنید که می‌تواند منجر به سرایت مجدد آن به انسان شود و ما در یک زنجیره عفونت قرار خواهیم گرفت.»
آژانس امنیت سلامت انگلیس و سایر مقامات بهداشتی توصیه می‌کنند که خوکچه‌های هندی، موش‌های صحرایی، موش‌ها و سایر جوندگان باید به مدت ۲۱ روز از خانواده فردی که به آبله میمون مبتلا شده‌است، دور شوند و از آن‌ها تست آبله میمون گرفته شود.
بر اساس داده‌های فروش حیوانات خانگی، تصور می‌شود که در دو میلیون خانوار در انگلیس نوعی حیوان جونده خانگی وجود دارد.
توصیه شده که سایر حیوانات خانگی از جمله سگ و گربه هم باید تحت قرنطینه خانگی و معاینات منظم دامپزشکی قرار گیرند تا اطمینان حاصل شود که هیچ علائم بالینی مربوط به این بیماری در آن‌ها مشاهده نمی‌شود.
کریستین میدلمیس؛ افسر ارشد دامپزشکی انگلیس گفته‌است که هیچ موردی مشکوک به آبله میمون در حیوانات خانگی در انگلیس گزارش نشده و خطر آن کم است.
وی‌همچنین گفته‌است که «ما به نظارت دقیق بر اوضاع و همکاری با همکاران دامپزشکی و بهداشت عمومی، هم در بریتانیا و هم در سراسر جهان، برای مدیریت خطرات مربوط به سلامت حیوانات در ارتباط با آبله میمون ادامه خواهیم داد.»
در توصیه‌های جداگانه‌ای که توسط مرکز کنترل بیماری‌های اروپا (ECDC) در این هفته منتشر شد، گفته شده که جوندگان خانگی متعلق به بیماران مبتلا به آبله میمون باید «در حالت ایده‌آل» در مراکز تحت نظارت در قرنطینه قرار گیرند و قبل از پایان دوره قرنطینه‌شان، از نظر بیماری آزمایش شوند.
در این توصیه‌ها آمده است که حیوانات تنها باید به عنوان آخرین راه چاره در شرایطی که قرنطینه امکان‌پذیر نباشد، نابود شوند.
حیوانات خانگی بزرگ‌تر مانند سگ‌ها را می‌توان با بررسی منظم وضعیت سلامتی‌شان در خانه قرنطینه کرد.
خوکچه هندی، موش صحرایی، موش و سایر جوندگان بیشتر مستعد ابتلا به این بیماری هستند.
دانشمندان می‌گویند در حال حاضر اطلاعات کمی در مورد چگونگی عملکرد آبله میمون در جمعیت حیوانات خانگی وجود دارد.
اما جوندگان و گونه‌ای خاص از سنجاب‌ها احتمالاً سریع‌تر از انسان‌ها می‌توانند بیماری را بگیرند و گسترش دهند.
مرکز کنترل بیماری‌های اروپا می‌گوید یک رویداد «مسری» که در آن انسان حیوان خانگی را آلوده می‌کند، می‌تواند به طور بالقوه منجر به تثبیت ویروس در حیات وحش اروپا شود، اگرچه این مرکز خطر آن را «بسیار کم» توصیف می‌کند.
این نگرانی وجود دارد که بیماری آبله میمون به یکی از بیماری‌هایی مبدل شود که به عنوان بیماری‌های دایمی حیوان به انسان شناخته می‌شوند. این دسته از بیماری‌ها از میان حیوانات به انسان‌ها منتقل می‌شوند و به شکل مداوم در میان گروه‌های جدید جمعیتی ظهور می‌کنند.
