کشتار سیستماتیک شیعیان و مسئولیت طالبان
طالبان تصور میکنند که با وضع محدودیت‌های سنگین بر مراسم عزاداری شیعیان در ایام محرم که از قضا در راستای سیاست‌های‌شان برای حذف این مراسم از عرصه عمومی هم است، می‌توانند قدرت خود را در زمینه برقراری امنیت به دیگران نشان دهند؛ اما واقعیت است که کشتار سیستماتیک شیعیان و هزاره‌ها تنها به محرم محدود نمی‌شود و با وجود این‌که تروریستها نخواستند یا نتوانستند در روز عاشورا شیعیان را هدف بگیرند، شیعه‌کشی و هزاره‌کشی در سایر ایام سال و در اماکن و مراکز گوناگون از مکتب و مسجد تا کورس و خیابان و راه و شاهراه همچنان ادامه داشته‌است.
عفو بین‌الملل می‌گوید که در سال گذشته حملات متعددی علیه جامعه اقلیت‌ها صورت گرفته که هیچ اقدامی انجام نشده‌است. این سازمان از مقامات حاکم در کابل می‌خواهد تا تحقیقات فوری، بی‌طرفانه و کامل را در مورد این حملات، مطابق با قوانین و معیارهای بین‌المللی انجام دهند.
اخیرا انفجارهای مرگبار علیه اجتماعات شیعیان و هزاره‌ها ده‌ها کشته و زخمی برجای گذاشت. مسئولیت هر دو حمله را داعش به عهده گرفت.
عفو بین‌الملل گفته‌است: «حملات سیستماتیک بر گروه‌های شیعه و هزاره در افغانستان ممکن است به جنایت علیه بشریت منجر شود و باید صریحاً محکوم شود.»
این سازمان افزوده: «کسانی که بر اساس قوانین بین‌المللی و قوانین نقض حقوق بشر، مظنون به انجام این جنایات هستند، باید در محاکمات عادلانه در دادگاه‌های غیرنظامی و بدون توسل به مجازات اعدام با عدالت روبه‌رو شوند.»
طالبان در واکنش به این انفجارها آن را «بزدلانه» خوانده، «با شدیدترین الفاظ» نکوهش کردند و کار «دشمنان دین و کشور» خواندند؛ اما آیا این کافی است؟
آنها به زعم خود دولت تشکیل داده‌اند، مدعی اند که امنیت سراسری را تامین کرده‌اند. از دید طالبان، داعش در افغانستان «نابود» شده و هیچ خطری را متوجه امنیت و ثبات و صلح نمی‌کند.
با وجود همه این ادعاها و شعارها آنها توان برقراری امنیت در ۱۰ روز محرم را ندارند. به جای مبارزه با هسته‌های ترور و ناامنی، مردم را مجبور میکنند که از برگزاری مراسم در فضای باز خودداری کنند، روضه منسوب به حضرت علی در مزار شریف را که سال‌ها به طور سنتی یکی از بزر‌گ‌ترین کانون‌های اجتماعات مذهبی در کشور بوده در روز عاشورا تعطیل کردند و حتی به زائران زن هم اجازه ندادند وارد آن شوند.
علیرغم همه این تمهیدات و تهدیدات، «داعش» یا هر نیروی دیگری که به نام داعش، شیعیان و هزاره‌ها را به طور سیستماتیک هدف قرار می‌دهد، کار خود را انجام داد و با دو حمله مرگبار در کابل، جان ده‌ها نفر را گرفت و ده‌ها تن دیگر را زخمی کرد و خانواده‌ها را به خاک و خون نشاند.
موضوع قابل تأمل این است که این حمله‌ها و بمب‌گذاری‌ها اصولا در اماکن مذهبی یا دسته‌های عزاداری صورت نگرفت؛ بلکه در اماکن عمومی مزدحم و پررفت‌وآمد انجام شد و مردم عادی را آماج قرار داد.
بنابراین، طالبان در برقراری امنیت شکست خورده‌اند و قادر نیستند از عهده مهار چند تروریست وحشی تکفیری برآیند که حتی در کابل پایتخت هم با آزادی عمل پرسش‌برانگیز، دست به خونین‌ترین جنایت‌ها می‌زنند.
این در حالی است که بربنیاد گزارش‌ها در ایام محرم، سخت‌گیرانه‌ترین رژیم تمهیدات امنیتی در پایتخت به اجرا درآمده‌بود. با این حال «داعش» توانست به طور معجزه‌آسا و پرسش‌انگیزی از همه موانع عبور کند و اهداف خود را به دقت انتخاب کرد و آماج قرار داد.
طالبان تصور میکنند که با وضع محدودیت‌های سنگین بر مراسم عزاداری شیعیان در ایام محرم که از قضا در راستای سیاست‌های‌شان برای حذف این مراسم از عرصه عمومی هم است، می‌توانند قدرت خود را در زمینه برقراری امنیت به دیگران نشان دهند؛ اما واقعیت است که کشتار سیستماتیک شیعیان و هزاره‌ها تنها به محرم محدود نمی‌شود و با وجود این‌که تروریستها نخواستند یا نتوانستند در روز عاشورا شیعیان را هدف بگیرند، شیعه‌کشی و هزاره‌کشی در سایر ایام سال و در اماکن و مراکز گوناگون از مکتب و مسجد تا کورس و خیابان و راه و شاهراه همچنان ادامه داشته‌است.
بنابراین همان‌گونه که در گزارش عفو بین‌الملل هم مورد تاکید قرار گرفته، طالبان مسئولیت دارند به وظایف واقعی خود در زمینه برقراری امنیت برای اقلیت‌ها و شناسایی، دستگیری و محاکمه و مجازات عوامل این کشتارها و جنایت‌ها به درستی عمل کنند؛ زیرا آنها دیگر یک گروه شبه نظامی فاقد قدرت اجرایی نیستند که با یک محکومیت ساده و انتساب این کشتارها به «دشمنان دین و کشور» مسئولیت خود را انجام‌یافته تلقی کند و هیچ وظیفه دیگری نداشته‌باشد.
آنان قدرت را در اختیار دارند، دولت تشکیل داده‌اند، نهادهای امنیتی ساخته‌اند و می‌گویند که داعش را زمینگیر و امنیت سراسری را تامین کرده‌اند؛ پس باید در عمل هم نشان دهند که حافظ حقوق همه مردم افغانستان به ویژه اقلیت‌های در معرض خطر هستند و این با مبارزه واقعی و مؤثر با تروریزم تکفیری، محاکمه و مجازات تروریستها و عاملان و آمران نسل‌کشی سازمان‌یافته شیعیان و هزاره‌ها امکان‌پذیر است نه با شعارهای بی‌بنیاد تبلیغاتی و پیام‌های بی‌مصرف توییتری.
