دو سالگی جنگ اوکراین؛ گذشته مرگبار، آینده مبهم
علیرغم پنهانکاری غیرقابل کتمان رییس جمهوری اوکراین اما واقعیت بسیار واضح‌تر از آن است که قابل انکار باشد. نظرسنجی‌های اخیر در اروپا و امریکا هم تایید می‌کند که جنگ اوکراین، یک جنگ شکست‌خورده است و غرب دیگر مایل یا قادر نیست، روی اسپ بازنده شرط ببندد؛ شکستی که ولودیمیر زلنسکی به طور مستقیم، مسئول آن خواهد بود؛ زیرا او بود که اوکراین را به ورطه تقابل غرب با روسیه کشاند و کشور زیبا و مرفه خود را به میدان جنگ دیگران و تسویه حساب ابرقدرت‌های شرق و غرب تبدیل کرد.
در دو سالگی جنگ اوکراین، ولودیمیر زلنسکی؛ رییس جمهور این کشور از شمار تلفات سربازان کشورش پرده برداشت و گفت که در این مدت ۳۱ هزار سرباز اوکراینی کشته شده‌اند.
ولودیمیر زلنسکی روز یکشنبه، ۶ حوت در یک نشست خبری در کی‌یف از شمار تلفات ارتش این کشور در جنگ با روسیه پرده برداشت؛ اما از ارائه شمار مجروحان این جنگ خودداری کرد و گفت که انتشار این آمار به برنامه‌ریزی نظامی روسیه کمک می‌کند.
آقای زلنسکی همچنین در مصاحبه با سی‌ان‌ان هشدار داد که اگر قانون‌گذاران امریکایی درخواست جو بایدن برای کمک نظامی ۶۰ میلیارد دالری به اوکراین را تایید نکنند، میلیون‌ها نفر از مردم اوکراین در جنگ علیه روسیه کشته خواهند شد.
پیش‌تر روزنامه گاردین با استناد به نتایج یک نظرسنجی نوشت تنها ۱۰ درصد مردم اروپا به توانایی ارتش اوکراین برای شکست روسیه باور دارند.
سی‌ان‌بی‌سی نیز با نشر گزارشی گفت که انتظار می‌رود سال ۲۰۲۴ سال دشوارتری برای اوکراین در جنگ با روسیه باشد.
بدیهی است که آمار رییس جمهوری اوکراین، قابل اعتماد نیست؛ زیرا او به عنوان فرمانده کل نیروهای مسلح کشورش، همچنان به حفظ روحیه و مورال نظامیان اوکراینی برای ادامه جنگی نیاز داد که گذشته فاجعه‌باری دارد و آینده آن همچنان مبهم و نامشخص است.
این‌که او از افشای تعداد زخمی‌های ارتش اوکراین، پرهیز کرد و آن را به نفع برنامه‌های روسیه خواند، خود نشانگر آن است که رییس جمهور اوکراین، هنوز راغب نیست که تمام حقیقت را بر زبان بیاورد و به آنچه واقعا در طول این دو سال، در کشورش رخ داده، و هزینه سنگین قمار بی‌پروای او با غرب، در برابر مردم اوکراین و ملت‌های اروپایی و امریکا که پول‌شان صرف جنگی بیهوده و شکست‌خورده می‌شود، اعتراف کند.
با این حال، در این شکی نیست که اقدام او درباره اذعان به آمار بالای تلفات ارتش اوکراین، برای جلب حمایت غرب از کی‌یف صورت گرفته است؛ زیرا زلنسکی به وضوح، خطر سقوط و شکست را احساس می‌کند، وقتی می‌‌بیند که شریان کمک‌های مالی و نظامی غرب به اوکراین، قطع شده و تمام توان و توجه امریکا و کشورهای اروپایی متحد اوکراین معطوف به حمایت از رژيم اسراییل در جنگ خونین غزه گشته است.
رییس جمهوری اوکراین همچنین با جزئیات در جریان تلفات سنگین روزانه نیروهای اوکراینی در نبردی توانفرسا و مرگبار در تمامی جبهات قرار دارد و می‌داند که هر روز نزدیک به یک هزار نظامی اوکراینی، کشته می‌شوند، در حالی که به دلیل نداشتن تجهیزات، مهمات و کمبود پرسنل انسانی، مجبور اند سرزمین‌های بیشتری را به روسیه واگذار کنند و عقب‌نشینی کنند.
علیرغم پنهانکاری غیرقابل کتمان رییس جمهوری اوکراین اما واقعیت بسیار واضح‌تر از آن است که قابل انکار باشد. نظرسنجی‌های اخیر در اروپا و امریکا هم تایید می‌کند که جنگ اوکراین، یک جنگ شکست‌خورده است و غرب دیگر مایل یا قادر نیست، روی اسپ بازنده شرط ببندد؛ شکستی که ولودیمیر زلنسکی به طور مستقیم، مسئول آن خواهد بود؛ زیرا او بود که اوکراین را به ورطه تقابل غرب با روسیه کشاند و کشور زیبا و مرفه خود را به میدان جنگ دیگران و تسویه حساب ابرقدرت‌های شرق و غرب تبدیل کرد.
این در حالی بود که رییس جمهوری اوکراین، انتخاب‌های بسیاری برای احتراز از جنگ داشت. او می‌توانست سیاست‌های معطوف به غرب دولت خود را تعدیل کند، به ناتو هشدار بدهد که اوکراین نمی‌خواهد هزینه راهبرد رویکرد به شرق این سازمان نظامی باشد و روابط سنتی و راهبردی‌اش را با روسیه براساس منافع مشترک، دغدغه‌های متقابل و پیوندهای تاریخی، فرهنگی، جغرافیایی و اقتصادی فراوان، سامان‌دهی کند؛ اما او فریب وعده‌های غرب به ویژه امریکا را خورد، به سادگی به دام و دامن ناتو و امریکا سقوط کرد و بدون آن‌که چیزی به دست آورد، همه‌چیزش را از دست داد.
در نهایت ناتو حتی حاضر نشد عضویت اوکراین را بپذیرد؛ زیرا نمی‌خواست به طور مستقیم با روسیه، درگیر یک جنگ از پیش باخته شود. اتحادیه اروپا نیز تاکنون تمایلی به پذیرش عضویت اوکراین نشان نداده است و در هر دو مورد، کشورهایی هستند که به طور کامل با چنین اقدامی مخالف اند و هزینه‌ها و اضرار آن را بسیار بیش‌تر از فواید و منافع آن می‌دانند.
اکنون که کمک‌های مالی و تسلیحاتی اروپا و امریکا قطع شده، زلنسکی راه دیگری جز پرده برداشتن گزینشی بخشی از حقیقت هولناک دو سال جنگ در اوکراین یعنی تلفات بالای ارتش آن کشور ندارد تا از این طریق، حمایت و همراهی قدرت‌های غربی را جلب کند و جنگ در حال شکست را به مسیر پیروزی بازگرداند. این اقدام اما چیزی را در جبهات جنگ، تغییر نمی‌دهد؛ زیرا سربازان اوکراینی بیشتری کشته خواهند شد و سرزمین‌های وسیع‌تری از خاک اوکراین جدا خواهد گشت و در پایان، شاید تنها هدیه غرب برای ولودیمیر زلنسکی، اعطای پناهندگی سیاسی به سبک اشرف‌غنی؛ رییس جمهوری فراری افغانستان باشد.
