حمله ایران، واکنش اسراییل و آینده خاورمیانه

سپاه پاسداران سرانجام ۱۳ روز پس از حمله رژيم اسراییل به بخش کنسولی سفارت ایران در دمشق به این حمله پاسخ داد و با شلیک بیش از ۳۵۰ موشک و پهپاد از خاک ایران به سمت اسراییل، موجی از ترس و وحشت را در اسراییل و سراسر منطقه به وجود آورد.

بسیاری از کارشناسان مسایل امنیتی می‌گویند که واکنش ایران، بسیار نامتقارن و فراتر از انتظار بود و به نگرانی‌های گسترده در منطقه و جهان درباره وقوع یک درگیری بزرگ و غیرقابل کنترل که از آغاز نسل‌کشی رژيم اسراییل در غزه طی شش ماه گذشته تاکنون بر امنیت منطقه، سایه افکنده است، دامن زد.

اگرچه حملات ترکیبی ایران با محکومیت اروپا و امریکا و سازمان ملل متحد رو به رو شده؛ اما در مقابل، کم نیستند کشورهایی که معتقد اند پاسخ ایران، لازم، اجتناب‌ناپذیر و در چارچوب حق دفاع مشروع از خود بوده است.

از سوی دیگر، به رغم سکوت و بعضا حمایت برخی دولت‌های اسلامی مانند اردن از رژيم اسراییل در برابر حملات مستقیم ایران، امت مسلمان – اعم از شیعه و سنی- از این حملات استقبال و از آن حمایت کرده‌ و با انتشار گسترده تصاویر و ویدیوهای مربوط به این رویداد، نسبت به آن ابراز خوشحالی کرده‌اند.

در شبکه‌های اجتماعی، افکار عمومی جهان اسلام از شجاعت و قدرت ایران، ستایش کرده و ایستادگی تهران در برابر تجاوز و اشغال رژیم اسراییل را مورد تحسین قرار داده و مواضع انفعالی دولت‌های حاکم بر دنیای اسلام را سرزنش کرده‌اند.

این موارد نشان می‌دهد که ایران، صرف نظر از تحمیل تلفات و خسارات احتمالی بر رژيم اسراییل، تا همین‌جا هم موفقیت بزرگی را کسب کرده و افکار عمومی جهان اسلام را با خود همراه و همرای کرده است.

این به ویژه در صورت بروز یک درگیری گسترده‌تر، یک سرمایه عظیم اجتماعی و حتی یک پشتوانه نیرومند امنیتی برای جمهوری اسلامی است که نفوذ عمیقی در منطقه دارد و نیروهای متحد آن در چندین کشور اسلامی می‌توانند با استفاده از فضای مثبت حاکم بر افکار عمومی این کشورها مواضع خود را علیه اسراییل و امریکا مستحکم‌تر کرده و بر قدرت خویش بیافزایند.

ایرانی‌ها رسما اعلام کرده‌اند که از نظر آن‌ها درگیری پایان‌یافته است و بیش از این، تحرکی از سوی تهران علیه رژيم اسراییل در حال حاضر، در دستور کار نخواهد بود؛ اما هشدار داده‌اند که این حملات، معادلات پیشین را تغییر داد و سرآغازی شد برای این‌که از این پس، اگر قلمرو، اهداف، اتباع یا منافع ایرانی از سوی اسراییل، امریکا یا هریک از کشورهای متحد رژيم تل‌آویو در هر نقطه از جهان، هدف قرار بگیرد، با پاسخ مستقیم و قاطع تهران روبه‌رو خواهد شد.

آن‌ها همچنین تاکید کرده‌اند که هرگونه اقدام متقابل اسراییل برای پاسخ به حملات ایران، پاسخی به مراتب‌ شدیدتر ایران را در پی خواهد داشت.

شاید بربنیاد همین هشدارهاست که امریکا رسما و به طور مکرر، تاکید می‌کند که در هیچ‌گونه اقدام احتمالی اسراییل علیه ایران، مشارکت نخواهد کرد؛ اما متعهد به «دفاع» از این رژيم است. قدرت‌های اروپایی نیز در رویکردی مشابه، خواستار کاهش تنش شده و رژیم نتانیاهو را به پرهیز از پاسخ به حملات ایران، ترغیب می‌کنند.

ناظران امنیتی اما می‌گویند که هدف اسراییل از حمله به سفارت ایران در دمشق، کشاندن پای امریکا و قدرت‌های غربی و عربی به جنگ مستقیم با ایران به منظور خلاص شدن از مخمصه مرگبار غزه بود.

با حمله ایران به اسراییل، اکنون توپ در زمین تل‌آویو است و این رژيم می‌توانند تصمیم بگیرند که در حالی که متحدانش پیوسته تاکید می‌کنند که از پاسخ پرهیز کند و تنش را تشدید نکند، از چه روشی برای کشاندن پای غرب و اعراب در مقابله با تهران، استفاده کند.

در همین راستا کابینه جنگ نتانیاهو طی دو روز گذشته ساعت‌ها رایزنی فشرده انجام داده و در نتیجه این رایزنی‌ها دست‌کم بر دو نکته اتفاق نظر وجود داشته است: یکی لزوم پاسخ به حملات ایران و دوم، اندک بودن فاصله میان حمله ایران و پاسخ اسراییل.

بنابراین، مسایل بعدی، زمان، مکان، شیوه و مقیاس واکنش رژيم اسراییل و محاسبه پیامدهای احتمالی آن می‌باشد.

به باور آگاهان، رژيم اسراییل ناگزیر به واکنش است؛ زیرا این امر، این رژيم را از انزوا خارج می‌کند، فشارهای جهانی در پی نسل‌کشی در غزه را کاهش می‌دهد، سیل حمایت‌های تسلیحاتی و مالی غرب و اعراب را به سمت اسراییل، سرازیر می‌کند و قدرت‌هایی را که تاکنون به دلیل نسل‌کشی فجیع نتانیاهو در غزه، سعی می‌کردند از این رژيم فاصله بگیرند و بر آن فشار وارد کنند تا به آتش‌بس تن دردهد، مجبور می‌کند در زمین اسراییل و در برابر ایران، وارد بازی شوند.

این رویداد همچنین منجر به یک جنگ گسترده‌تر در خاورمیانه خواهد شد که همه در آن خواهند سوخت؛ اما محاکمه نتانیاهو و فشارهای بی‌امان داخلی بر رژيم تحت رهبری او را کمتر خواهد کرد؛ چیزی که او به شدت از آن رنج می‌برد و خواستار رهایی از آن با به تعویق انداختن زمان محاکمه خودش است.

در این میان، قدرت‌های جهانی باید با حداکثر توان وارد عمل شوند و اجازه ندهند که رژيم تل‌آویو دامنه جنگ فاجعه‌بار و خونین جاری در غزه را به سراسر خاورمیانه گسترش دهد. شورای امنیت باید به وظایف ذاتی خود در زمینه استقرار صلح و ثبات، عمل کند و قدرت‌های بزرگ، اختلاف‌ نظرها را کنار بگذارد و دنیا و خاورمیانه را از یک جنگ مهیب دیگر نجات دهند. در غیر این صورت، جنگ‌افروزی رژيم اسراییل با حمایت مستقیم و غیرمستقیم امریکا و غرب، خاورمیانه را به سمت جهنم دیگری هدایت خواهد کرد.