حمله به ترامپ، حمله به دموکراسی یا حمله به امنیت امریکا؟

با وجود اینکه متحدان امریکا و رهبران کشورهای شریک ایالات متحده در واکنش به حمله مسلحانه بر دونالد ترامپ از تعبیر مشترک «حمله به دموکراسی» یاد کرده و این رویداد را قویاً محکوم کردند؛ اما روی دیگر سکه که البته انتظار نمی‌رود از سوی امریکا و شرکای آن نشان داده شود شکنندگی و آسیب‌پذیری امنیت ملی این کشور است.

دونالد ترامپ؛ نامزد جمهوری‌خواهان در انتخابات آینده ریاست جمهوری امریکا هدف یک حمله مسلحانه قرار گرفت و از آن جان به در برد.

یک جوان ۲۰ ساله امریکایی با شلیک دست کم ۸ گلوله در یک همایش انتخاباتی، آقای ترامپ را هدف قرار داد و در نتیجه آن یک نفر کشته و دو نفر زخمی شدند.

در پی این تیراندازی اما تنها گوش سمت راست آقای ترامپ سوراخ شد و او با استفاده از آن تلاش کرد تا محبوبیت خود در افکار عمومی امریکا را بالا ببرد و فاصله خود با رقیب ضعیف خود جو بایدن ۸۱ ساله را افزایش دهد.

عکس‌های منتشر شده از دونالد ترامپ نشان می‌دهد که او با گوش خون‌آلود و در حالی که خون تا دهان او رسیده همچنان مشت گره کرده‌اش را بالا نگه داشته تا شعار معروف خود یعنی «عظمت را به امریکا بازگردانیم» را به هوادارانش بازگو کند.

ترامپ تخصص ویژه و منحصر به فردی در موج‌سواری بر رویدادهای امنیتی و استفاده از کارابزارهای پوپولیستی برای تهییج افکار عمومی دارد. او بدون شک از این رویداد به عنوان یک اهرم پیش برنده برای کارزارهای انتخاباتی‌اش سود خواهد برد.

آقای ترامپ همچنین از واکنش‌های گسترده ابراز شده نسبت به این رویداد بهره خواهد گرفت تا نشان دهد که او یک رهبر محبوب و مورد اعتماد کشورهای جهان به ویژه متحدان سنتی امریکا در اروپا و سایر کشورها می‌باشد؛ چیزی که بدون شک تا پیش از این رویداد محل تردیدهای جدی بوده و حتی بسیاری از ناظران اعتقاد داشتند که رهبران جهان و متحدان و شرکای سنتی و راهبردی ایالات متحده بازگشت دوباره ترامپ به قدرت را یک خطر تلقی می‌کنند و نسبت به چشم‌انداز روابط خود با امریکا بیمناک اند.

در جانب دیگر اما دولت دموکرات به رهبری جو بایدن؛ رئیس جمهوری کنونی امریکا که رقیب دونالد ترامپ در کارزارهای انتخاباتی ریاست جمهوری هم محسوب می‌شود تلاش خواهد کرد تا شکست استخباراتی و امنیتی خود در تامین امنیت یکی از میتینگ‌های انتخاباتی مهم در ایالات متحده را کتمان کند، امریکا را همچنان مسلط بر اوضاع نشان دهد و امنیت ملی این کشور را خدشه‌ناپذیر، غیرقابل نفوذ، بسیار قدرتمند و مستحکم جلوه دهد.

کارشناسان حوزه امنیت بین‌الملل اما تاکید می‌کنند که این رویداد یک شوک سیاسی و امنیتی بزرگ محسوب می‌شود و نشان می‌دهد که ناامنی، هراس‌افکنی، ترورهای مسلحانه، استفاده از باندهای تروریستی و حمایت‌های تسلیحاتی و نظامی از رژیم‌های خودکامه به منظور وسعه هژمونی و سلطه امریکا بر ملت‌های دیگر که طی ده‌ها سال متمادی از اصول ثابت سیاست خارجی و رویکرد امنیتی ایالات متحده در قبال معادلات جهانی بوده نه تنها شکست خورده؛ بلکه اکنون تبعات و پیامدهای این رویداد دامن امنیت ملی امریکا را نیز گرفته و دامنه ناامنی‌های سازمان‌یافته امریکا در کشورهای دیگر حتی به خود ایالات متحده رسیده است.

از منظر این گروه از تحلیلگران با وجود اینکه متحدان امریکا و رهبران کشورهای شریک ایالات متحده در واکنش به حمله مسلحانه بر دونالد ترامپ از تعبیر مشترک «حمله به دموکراسی» یاد کرده و این رویداد را قویاً محکوم کردند؛ اما روی دیگر سکه که البته انتظار نمی‌رود از سوی امریکا و شرکای آن نشان داده شود شکنندگی و آسیب‌پذیری امنیت ملی این کشور است.

حمله به دونالد ترامپ حمله به دموکراسی امریکایی بود یا نبود؛ اما حمله به امریکا بود، حمله به امنیت ملی کشوری که ادعا می‌کند قدرتمندترین کشور جهان است. یک حمله مسلحانه مرگبار در قلب یک ابرقدرت مدعی که از افغانستان تا اوکراین، از ایران تا غزه و سراسر جهان اقدام به گسترش ناامنی، تقویت گروه‌های تروریستی، حمایت از تروریزم، صادرات تسلیحات مرگبار، حمایت از رژیم‌های خودکامه و دیکتاتور و به خاک و خون کشیدن ملت‌های مستقلی می‌کند که نمی‌خواهند زیر سلطه و هژمون لیبرال دموکراسی زندگی کنند.

این حمله اما نشان داد که امریکا نه تنها دیگر یک ابرقدرت بی‌همتا و بی‌رقیب در معادلات جهانی محسوب نمی‌شود؛ بلکه حتی قادر نیست امنیت داخلی خود را تامین کند و علیرغم داشتن ده‌ها سازمان جاسوسی و امنیتی، توان تامین امنیت کارزارهای انتخاباتی خود را نیز ندارد. این حمله به ویژه یک هشدار و درسی عبرت آموز به رژیم‌هایی است که هنوز به حمایت امریکا دل بسته‌اند و معتقد اند که با برخورداری از حمایت‌های امریکا می‌توانند امنیت خود را تامین کنند، از استقلال خویش پاسداری کنند و یا در کشورها و سرزمین‌های دیگر دست به ناامنی و ترور و بحران آفرینی و ایجاد بی‌ثباتی بزنند.

امریکا دیگر یک شریک قدرتمند و مطمئن دارای توانایی‌های بالا در تامین امنیت خود و کشورهای متحد خویش نیست.