دستکم ۷۰۰ کودک از اثر بیماریهای قابل درمان در ننگرهار جان باختهاند
مقامهای وزارت صحت عامه تحت کنترل طالبان در ولایت ننگرهار از جان باختن دستکم 700 کودک طی شش ماه گذشته تنها در شفاخانه مرکزی شهر جلالآباد خبر دادهاند. بر بنیاد اظهارات آنان، این کودکان به سوءتغذیه و دیگر بیماریهای قابل درمان مبتلا بودند.
ریاست صحت عامه طالبان در ولایت ننگرهار به شبکه بیبیسی گفت که در شش ماه گذشته ۷۰۰ کودک در شفاخانه جلالآباد جان دادهاند. سوء تغذیه و برخی بیماریهای قابل پیشگیری عامل عمده افزایش مرگ و میر کودکان عنوان شده است.
در این گزارش بیبیسی آمده که طبق این که حدود ۳.۲ میلیوک کودک در افغانستان به سوء تغذی مبتلا هستند.
در این گزارش آمده است اگر شفاخانه جلالآباد کمکهای بیشتری از بانک جهانی و صندوق کودکان سازمان ملل دریافت نمیکرد، ممکن بود شمار تلفات به مراتب بیشتر از این باشد.
تا اگست ۲۰۲۱ کمکهای جامعه بینالمللی که به دولت پیشین افغانستان داده میشد، تقریبا همه مراکز صحی افغانستان را تحت پوشش قرار میداد که با تسلط طالبان بهدلیل تحریمها علیه این گروه، کمکها قطع شد و این امر به فروپاشی نظام صحی افغانستان انجامید.
با این حال، سازمانهای امدادی پا پیش گذاشتند و آنچه را که واکنش اضطراری موقت به وضعیت توصیف شده، فراهم کردند.
حمدالله فطرت؛ معاون سخنگوی حکومت طالبان به بیبیسی گفت: «ما مشکل فقر و سوء تغذیه را به میراث بردیم که بلایای طبیعی مانند سیل و تغییرات اقلیمی آن را بدتر کرده است. جامعه جهانی باید کمکهای بشردوستانه را افزایش دهد و نباید آن را با مسایل سیاسی و داخلی مرتبط کند».
در گزارش بیبیسی آمده است که از هر پنج کودکی که نیاز به درمان شفاخانهای دارند، تنها یک کودک میتواند آن را در شفاخانه جلالآباد دریافت کند.
شفاخانه جلالآباد برای باشندگان پنج ولایت همجوار آن که طالبان جمعیت آنها را حدود پنج میلیون نفر تخمین میزنند، خدمات ارایه میکند؛ در حالی که بیش از ۷۰۰ هزار پناهجوی افغان که از اواخر سال گذشته به اجبار از پاکستان اخراج شدهاند نیز در این ولایت ساکن شدهاند و این امر فشار بر شفاخانه مرکزی جلالآباد را بیشتر کرده است.
در گزارشی که بیبیسی روز دوشنبه منتشر کرد، همچنین به «شواهدی از آمار نگرانکننده» کوتاهی قد کودکان نیز اشاره شدهاست. در گزارش آمده که ۴۵ درصد از کودکان زیر پنج سال در افغانستان کوتاهقد هستند؛ کوتاهتر از آنچه باید باشند.
سازمان یونیسف اختلال رشد و قدکوتاهی را دارای اثرات جبرانناپذیر جسمی و شناختی و ذهنی خوانده و گفته که این اثرات ممکن است در تمام طول زندگی فرد و حتی نسل بعدی باقی بماند.
در گزارش آمده که برنامههای تغذیه سازمانهای کمکرسانی در افغانستان کاهش شدیدی داشته است و بسیاری از این گروهها و سازمانهای کمکرسانی اکنون فقط یکچهارم کمکهای مورد نیاز خود را دریافت میکنند.