تقابل شرمآور طالبان با زنان، افغانی یا اسلامی؟
رهبران طالبان پیش از آنکه بربنیاد آموزههای منحط و مبتذل و ارتجاعی خود در کارگاههای پرورش تروریست پاکستان، زنان و دختران سرزمینشان را به «حمله انتحاری» تهدید کنند و یا همانند سالهای گذشته، دانشگاهها، آموزشگاهها و مکاتب را آماج بیرحمانهترین حملات قرار دهند تا دختران یک قوم خاص را از درس و تحصیل بازدارند و محروم سازند، دستکم یکبار به نصوص صریح دینی و دستورات شفاف شرعی درباره تحصیل دختران و کار زنان مراجعه کنند تا بدانند که زیر نام امر به معروف، سرگرم ارتکاب چه منکرات زشت و زننده و قبیح و شرمآوری هستند که تاریخ افغانستان و اسلام از آن شرم دارد.
دهها دانشجوی دختر دانشگاه کابل در بیرون ساختمان این دانشگاه تجمع اعتراضی برپا کردند. این دانشجویان در قطعنامهای گفتند که «به وضعیت موجود به ویژه اخراج اجباری دانشجویان دختر» از خوابگاه و دانشگاه کابل اعتراض دارند.
در ویدیویی از این تظاهرات یک دانشجوی زن میگوید نیروهای طالبان «با توهین و تحقیر» به آنها هشدار دادند که محل را ترک کنند؛ وگرنه «هر لحظه ممکن است حمله انتحاری شود».
چند روز قبل، احمدی تقی؛ سخنگوی وزارت تحصیلات طالبان اخراج این دانشجویان را تأیید کرد و گفت: «دانشگاهها برای حفظ نظم و دسپلین از خود لوایحی دارند و این لوایح، بدون تبعیض بر تمام دانشجویان تطبیق میشود.»
بنا بر گزارشها اکثر دختران اخراجشده از خوابگاه دانشگاه کابل متعلق به قومیت هزاره بودهاند.
دهها دانشجو اخیرا گفتند که آنها در شب قبل از شرکت در تظاهرات علیه کشتار هزارهها، دچار مسمومیت شدید غذایی شدند که شماری از آنها در شفاخانه نیز بستری شده بودند. مسئولان طالبان اما این موضوع را «جزئی» خواندند.
ممکن است برای رهبران طالبان، اقدام به مسمومیت عمدی دهها دانشجوی هزاره و یا تصمیم به اخراج گزینششده آنان از دانشگاه و محرومیت همیشگیشان از یک حق کاملا انسانی یعنی ادامه تحصیلات عالی «جزئی» باشد؛ اما واقعیت این است که این شرم و ننگ، هرگز از دامن طالبان پاک نخواهد شد و تقابل ناجوانمردانه آنها با زنان و دخترانی که چیزی بیش از زندگی انسانی در کشورشان نمیخواهند به عنوان یک لکه سیاه و ننگین در کارنامه خجالتآور طالبان ثبت خواهد شد.
رهبران طالبان پیش از آنکه بربنیاد آموزههای منحط و مبتذل و ارتجاعی خود در کارگاههای پرورش تروریست پاکستان، زنان و دختران سرزمینشان را به «حمله انتحاری» تهدید کنند و یا همانند سالهای گذشته، دانشگاهها، آموزشگاهها و مکاتب را آماج بیرحمانهترین حملات قرار دهند تا دختران یک قوم خاص را از درس و تحصیل بازدارند و محروم سازند، دستکم یکبار به نصوص صریح دینی و دستورات شفاف شرعی درباره تحصیل دختران و کار زنان مراجعه کنند تا بدانند که زیر نام امر به معروف، سرگرم ارتکاب چه منکرات زشت و زننده و قبیح و شرمآوری هستند که تاریخ افغانستان و اسلام از آن شرم دارد.
این تقابل ناجوانمردانه با زنان و دختران و حملات انتحاری در دانشگاهها و آموزشگاهها و مکاتب، مسمومیت دختران دانشجو و اخراج گروهی دختران یک قوم خاص از دانشگاه، هرگز در هیچ جایی از تاریخ افغانستان و دستورات اسلام، مجاز نیست و کسانی که مرتکب این جنایتهای شنیع و شرمآور میشوند، نه تنها براساس اسلام عمل نمیکنند؛ بلکه ضد اسلامیترین اعمال را مرتکب میشوند که از نظر خدا و رسول او محکوم و مذموم و منفور است.
آنها حتی به سنتهای فرهنگی و اجتماعی افغانستان نیز پایبند نیستند؛ همین افغانستانی که به طور معمول، یک کشور ضد زن معرفی میشود در سنت و فرهنگ خود برای زنان، عزت و کرامت قایل است و همواره مردان افغان، بدون اعتنا به غرور مردانه خود به احترام زنان به پا خاسته، آنان را تکریم میکنند و برایشان شأن و کرامت انسانی قایل اند.
براساس سنتهای فرهنگی افغانستان، تقابل و ستیز و مقابله با زنان، برای مردان مایه شرم و ننگ است و حتی در مواردی که حق با زنان نباشد، مردان به خاطر احترام به زنان و حفظ آبروی خود از درگیری با آنان پرهیز میکنند.
پس طالبان این نگرش سخیف و تحقیرآمیز ضد زن را از کجا آوردهاند که نه در اسلام وجود دارد و نه حتی در سنتهای فرهنگی افغانستان؟
این نه تنها برای طالبان؛ بلکه برای همه مردان افغان، شرمآور است که چند دانشجوی بیپناه که برای احقاق حق خود دست به اعتراض زدهاند، تهدید به «حمله انتحاری» میشوند؛ درست همانگونه که کشتار بیرحمانه دانشآموزان، حمله بر دانشگاهها و مکاتب، مسمومیت دختران و اخراج آنان از دانشگاه و خوابگاه، مایه شرمساری عمیق است.
بنابراین، تقابل شرمآور طالبان با زنان و دختران، نه منطبق با سنتهای افغانستان است و نه مجوز شرعی و دینی دارد. این یک بدعت بدنامکننده است که تنها طالبانی که هیچگونه تعهدی به حقوق انسانی و اسلامی زنان و دختران ندارند، بربنیاد آموزههای گمراهکننده مدارس تروریستپرور پاکستان به آن عمل میکنند و بیتردید، این رفتار ننگین و خفتبار در حافظه عموم مردم افغانستان، افکار عمومی جهان اسلام و سراسر کشورهای جهان به عنوان کارنامه و شناسه طالبان، ثبت و ضبط خواهد شد و به مثابه بخشی از وضعیت رقتانگیز زنان و دختران مسلمان افغان در دوران طالبان در خاطرهها خواهد ماند.