فعالیت داکتران بدون مرز در افغانستان متوقف شد
سازمان داکتران بدون مرز از توقف کار خود در افغانستان خبر داده و گفته که هیچ تضمینی برای ادامه کار در افغانستان وجود ندارد.
سازمان داکتران بدون مرز، روز جمعه، ۲۳ جدی، با نشر بیانیهای از توقف کار خود در افغانستان خبر داد.
این سازمان گفته بسیاری از زنانیکه با این نهاد کار میکنند، ناامید شدهاند و نسبت به آیندهشان ترس دارند.
در بیانیه سازمان داکتران بدون مرز آمده که زنان بیش از ۵۱ درصد از کادر پزشکی این نهاد در افغانستان را تشکیل میدهند که شامل نزدیک به ۹۰۰ داکتر، پرستار و سایر کارکنان میشود.
به گفته این نهاد، با تصمیم طالبان مبنی بر ممنوعیت کار زنان در سازمانهای غیردولتی، آینده بیماران زن و کارکنان صحی در افغانستان به خطر افتاده است.
در بخشی از بیانیه داکتران بدون مرز آمده: در شفاخانه، ما بیماران زیادی داریم که زن هستند. وقتی بیمار میشوند یا نیاز به زایمان دارند، باید جایی برای رفتن داشته باشند.
داکتران بدون مرز افزوده است که «سلامت یک زن بر سلامت کل خانواده او تأثیر میگذارد. در صورت عدم دسترسی به خدمات قبل و بعد از زایمان، زندگی کودکان نیز به خطر میافتد.»
این در حالی است که پس از ممنوعیت کار زنان از سوی طالبان، شماری از موسسات خدماتی، صحی، آموزشی و امدادرسانی فعالیتشان در افغانستان را متوقف کردند.
منع تحصیل دختران و کار زنان از سوی طالبان با واکنشهای زیاد داخلی و خارجی روبهرو شده و شخصیتها، سازمانها و کشورهای فراوانی خواهان لغو این دستور از سوی طالبان شدهاند.
در تازهترین مورد ۹۰۹ شخصیت و نهاد افغان و بینالمللی با ابراز نگرانی در مورد وضعیت زنان افغانستان در یک نامه سرگشاده، منع تحصیل دختران و کار زنان در موسسات غیردولتی از سوی طالبان را «روندی هشداردهنده» و «عمیقا نگرانکننده» خواندند و خواهان لغو آن شدند.
آنان گفتهاند که «طالبان ۱۶ ماه فرصت داشتند تا به یونیفورم، محیط آموزشی مناسب، تدارکات یا مسائل دیگر مورد نظر خود رسیدگی کنند. با این اقدامات اخیر، طالبان کشور را به دوران تاریک کشاندهاند. برخلاف ادعای طالبان، هرگز هیچ گونه مانع سنتی یا فرهنگی برای تحصیل دختران در افغانستان وجود نداشته است.»
در این نامه که امضای بیش از ۹۰۰ نفر و نهاد مدافع حقوق بشر بینالمللی در پای آن دیده میشود، با عنوان «حق مسلم دختران افغان برای آموزش» آمده است که «آیا دختر بودن در افغانستان جرم است؟ آیا تقصیر من است که در افغانستان به دنیا آمدهام؟ چرا زنان و دختران کمتر انسان [تصور] شدهاند؟» اینها سوالاتی اند که دختران افغان امروز مکررا میپرسند.
در نامه آمده است که «آموزش، سرمایهگذاری مالی بینظیر خانواده و جامعه است. تنها راه خروج یک کشور از بحران مالی، سیاسی و انسانی است.»
در بخشی از این نامه بر «تضمین حق تحصیل در اسلام» اشاره شده و آمده است که «اسلام به صراحت از مردان و زنان میخواهد تا از گهواره تا گور دانش بجویند». «تحقیق علم بر هر مسلمانی واجب است» و اولین کلمه نازل شده قرآن «بخوان» بود.
در نامه تاکید شده که «طالبان برخلاف این احکام دینی معتبر و تعهداتش برای احترام و حمایت از حقوق زنان و دختران از جمله حق تحصیل عمل کرده است.»