از اوکراین تا تایوان؛ جنگ جهانی برای بقای امریکا
آنچه امروز در اوکراین جریان دارد و احتمالا فردا در تایوان نیز استارت خواهد خورد، بخشی از یک تقلای مذبوحانه برای بقا با راه‌اندازی جنگ جهانی از سوی امریکاست و در این میان، اوکراین و شاید تایوان، برای ایالات متحده، قربانیان کوچک این هدف بزرگ هستند.
در پایان نشست گروه ۷ در هیروشیمای جاپان، جو بایدن؛ رئیس جمهوری امریکا، از ادامه «تعهد مشترک و تزلزل‌ناپذیر گروه ۷ برای ایستادن در کنار مردم شجاع اوکراین» سخن گفت.
او خواستار «صلحی عادلانه» شد که به حاکمیت و تمامیت ارضی اوکراین احترام بگذارد و گفت: «روسیه این جنگ را آغاز کرد و امروز می‌تواند به آن پایان دهد.»
او گفت: «پوتین عزم ما را سست نخواهد کرد.»
بایدن در پاسخ به این پرسش که چگونه می‌تواند مطمئن باشد که مجوز امریکا برای دادن جنگنده‌های اف ۱۶ به اوکراین، باعث تشدید جنگ نخواهد شد، گفت که زلنسکی به او «اطمینان قطعی» داده که از جنگنده‌های اف۱۶ برای حمله به قلمرو جغرافیایی روسیه استفاده نمی‌شود.
او همچنین بر ادامه حمایت امریکا از تایوان تاکید کرد و گفت که ایالات متحده به قرار دادن تایوان «در موقعیتی که بتواند از خود دفاع کند» ادامه خواهد داد.
او گفت «درک روشنی» میان امریکا و متحدانش وجود دارد که اگر چین به طور یکجانبه علیه تایوان اقدام کند، آن اقدان بی‌پاسخ نخواهد ماند.
به این ترتیب، رییس جمهوری امریکا اگرچه خواستار برقراری «صلح» در اوکراین شد و بر ماهیت «عادلانه» آن تاکید کرد؛ اما سخنان بایدن هرگز هیچ پیام صلح‌آمیزی به همراه نداشت. در عمل نیز امریکا با مسلح کردن اوکراین به تسلیحات پیشرفته و استراتژيک و جنگنده‌های راهبردی مانند اف – ۱۶ بر آتش جنگ می‌دمد و اجازه نمی‌دهد که این درگیری از راه دیپلماسی میان دو کشور همسایه، حل و فصل شود.
بایدن در نشست خبری خود پس از نشست گروه ۷ درباره اوکراین، عملا به نیابت از رییس جمهور اوکراین، صحبت می‌کرد؛ به گونه‌‌ای که تصور می‌شد او رییس دولت کی‌یف است و زلنسکی خود هیچ اراده و قدرتی برای تصمیم‌گیری درباره سرنوشت کشورش ندارد.
از نظر عملی نیز واگذاری جنگنده‌های اف- ۱۶ به اوکراین، هرگز به معنای کمک به آن کشور نیست؛ بلکه یک گام دیگر در مسیر نابودی کشوری است که می‌توانست همچنان امن و زیبا و توسعه‌یافته و صلح‌آمیز باشد؛ اما امپریالیزم امریکایی، توسعه ناتو به شرق و مداخلات رو به گسترش غرب در امور داخلی اوکراین، این کشور را در نهایت درگیر جنگی کرد که هیچ چشم‌اندازی درباره پایان آن متصور نیست.
امریکا و دیگر قدرت‌های صنعتی عضو گروه ۷ با «کمک‌های» سخاوتمندانه خود، اوکراین را تبدیل به یک انبار بزرگ باروت کرده‌اند و هر روز نیز این انبار را تقویت می‌کنند تا جنگ از نفس نیافتد، خشونت و خون‌ریزی، مهار نشود و صلح قدرت نیابد.
بنابراین، علیرغم ادعای بایدن مبنی بر این‌که روسیه، این جنگ را شروع کرده و همین امروز می‌تواند به آن پایان دهد، واقعیت این است که امریکا و اروپا و ناتو، اوکراین را به سمت جنگ هدایت کردند و امروز نیز آن‌ها هستند که با قطع شریان‌های کمک مالی و تسلیحاتی به اوکراین و خودداری از دمیدن بر آتش جنگ، می‌توانند به تامین صلح کمک کنند؛ کاری که هرگز حاضر به انجام آن نیستند.
درباره تایوان نیز تصور می‌شود که برنامه مشابهی در جریان است. امریکا و ناتو تصور می‌کنند که یکی از راه‌های مهار قدرت جهانی رو به افزایش روسیه و چین که اقتدار جهانی ایالات متحده را در معرض خطر قرار داده، ایجاد درگیری‌های منطقه‌ای و جنگ‌های بی‌پایان برای آن‌هاست. بربنیاد همین رویکرد است که واشنگتن مصمم است با تشدید گام به گام تنش در تایوان، چین را وادار به واکنش کند و پس از آن با تزریق تسلیحات مرگبار، مانع از دستیابی به صلح و پایان جنگ شده و از آن‌سو نیز به کمک کشورهای همسو با خود با اعمال سیل تحریم‌های مالی بر چین، اقتصاد این کشور را تضعیف کند و در نتیجه، قدرت رو به افول ایالات متحده در عرصه بین‌المللی را برای چند سال دیگر از فروپاشی نجات دهد.
با این حساب، آنچه امروز در اوکراین جریان دارد و احتمالا فردا در تایوان نیز استارت خواهد خورد، بخشی از یک تقلای مذبوحانه برای بقا با راه‌اندازی جنگ جهانی از سوی امریکاست و در این میان، اوکراین و شاید تایوان، برای ایالات متحده، قربانیان کوچک این هدف بزرگ هستند که حتی اگر به طور کامل نابود شوند؛ اما قدرت و بقای امپراتوری جهانی امریکا تضمین شود، باکی نیست.
