«نه» بزرگ پکن به واشنگتن؛ تحقیر به سبک چین
رد درخواست پنتاگون از سوی چین برای دیدار وزرای دفاع دو کشور در حاشیه نشست امنیتی سنگاپور نشان می‌دهد که تنش در روابط دو ابرقدرت به نحو کم‌سابقه‌ای افزایش یافته و چینی‌ها از اراده خصمانه واشنگتن برای راه‌اندازی یک جنگ جدید در شرق دور میان چین و شبه جزیره تایوان به خوبی آگاه اند.
چین درخواست امریکا برای دیدار وزرای دفاع دو کشور در اجلاس امنیتی سنگاپور را رد کرد.
این اجلاس غیررسمی در سنگاپور قرار است روز جمعه، ۱۲ جوزا، آغاز شود و در آن مقامهای دفاعی کشورهای مختلف حضور خواهند داشت.
پنتاگون اعلام کرده که مقامات پکن دعوت اوایل ماه می از سوی واشنگتن برای دیدار لوید آستین؛ وزیر دفاع امریکا با لی شانگفو؛ وزیر دفاع چین در سنگاپور را نپذیرفته‌اند.
وزارت دفاع امریکا تاکید کرده که به گفتگوهای باز و آزاد برای حصول اطمینان از این‌که رقابت بین دو کشور به جنگ تبدیل نمی‌شود، معتقد است.
هدف این دیدار که چین با آن مخالفت کرده ارزیابی تنش‌های امنیتی منطقه و اختلافات تجاری بوده که تعامل دو اقتصاد بزرگ دنیا را با مشکل مواجه کرده است.
لوید آستین و لی شانگفو، قرار است برای شرکت در یک اجلاس امنیتی سالانه به سنگاپور سفر کنند.
رد درخواست پنتاگون از سوی چین برای دیدار وزرای دفاع دو کشور در حاشیه نشست امنیتی سنگاپور نشان می‌دهد که تنش در روابط دو ابرقدرت به نحو کم‌سابقه‌ای افزایش یافته و چینی‌ها از اراده خصمانه واشنگتن برای راه‌اندازی یک جنگ جدید در شرق دور میان چین و شبه جزیره تایوان به خوبی آگاه اند.
درخواست امریکا برای دیدار وزرای دفاع دو کشور در حالی از سوی پکن رد می‌شود که چین غالبا نسبت به قدرت‌های رقیب، سیاست‌های محافظه‌کارانه‌تری دارد، آگاهانه از دامن زدن به تنش و تخاصم، پرهیز می‌کند و نمی‌خواهد با راه‌اندازی جدال‌های سیاسی و رسانه‌ای پوچ و مقطعی به منافع حیاتی و موقعیت راهبردی خود آسیب بزند. با این حال، کارشناسان می‌گویند که تصمیم تازه وزارت دفاع چین مبنی بر رد درخواست پنتاگون برای دیدار وزیران دفاع دو قدرت، نشان می‌دهد که این رویکرد سنتی پکن نیز دستخوش تغییر شده‌است.
این رویداد می‌تواند دلایل گوناگونی داشته باشد که یکی از آن‌ها افزایش شدید و کم‌سابقه تنش میان دو قطب قدرت جهانی است.
به بیان روشن‌تر، تا زمانی که چینی‌ها از این نکته اطمینان نداشته باشند که امریکا وارد دشمنی عملی و مستقیم با چین شده‌است، هرگز به طور یکجانبه در این زمینه، پیشگام نمی‌شوند. بنابراین، پکن پیش از این به این جمع‌بندی رسیده که امریکا علنا و عملا دشمنی می‌کند و رایزنی فرمالیته با دشمنی که عزم خود را جزم کرده، هیچ سودی ندارد و تنها موضع چین در برابر آن را تضعیف می‌کند.
مساله دیگر، وضعیت بحرانی و متشنج حاکم بر شبه جزیره تایوان است که در نتیجه تغییر سیاست اصولی واشنگتن در این زمینه رخ می‌دهد و چین را به تکرار تجربه روسیه با اوکراین، تحریک می‌کند. پکن بدون شک می‌داند که هدف امریکا شعله‌ور کردن جنگ و در ادامه، گسیل کمک‌های نظامی گسترده به تایوان، تحریم‌های نامحدود چین و مهار اقتصاد رو به رشد آن است و این چیزی است که پس از درگیر کردن روسیه در اوکراین، دومین برنامه راهبردی ایالات متحده به منظور حفظ هژمونی جهانی خود و مهار قدرت رو به توسعه رقبا محسوب می‌شود.
ارائه کمک‌های نظامی به تایوان، میزبانی از مقامهای تایوانی، سفر مقامات ارشد امریکایی به این شبه جزیره و تنش‌آفرینی در دریای چین جنوبی از جمله تحرکات تحریک‌آمیز و گسترده‌ای است که امریکا انجام می‌دهد و هدف نهایی همه آن‌ها تحریک چین به آغاز یک جنگ بزرگ برای الحاق دایمی این شبه جزیره به خاک اصلی چین و عملیاتی‌کردن ایده «چین واحد» می‌باشد تا در واکنش به آن، امریکا پروژه‌ای را که پس از آغاز جنگ روسیه علیه اوکراین، روی دست گرفت، این بار درباره چین نیز به اجرا بگذارد.
افزون بر این، میزان صادرات چین به امریکا نیز در دوره بایدن شاهد کاهش قابل توجه بوده که این امر هم در راستای سیاست استراتژيک واشنگتن برای متوقف کردن قدرت اقتصادی رو به رشد چین قابل تفسیر است.
البته سال‌ها پیش از آ‌ن‌که تنش تا این اندازه، اوج بگیرد، چین در کنار کشورهای دیگری مانند روسیه، ایران و کوریای شمالی در راهبرد امنیت ملی ایالات متحده به عنوان اصلی‌ترین دشمنان امریکا یاد می‌شد.
بنابراین، چینی‌ها می‌دانند که تمکین به اراده پنتاگون برای دیدار دو وزیر در حاشیه نشست امنیتی سنگاپور، هیچ کمکی به کاهش تنش نخواهد کرد؛ زیرا راهبرد اصلی واشنگتن، وارد مراحل اجرایی شده و این روند غیرقابل تغییر یا توقف است.
به همین دلیل، پکن به جای این‌که با پذیرش درخواست پنتاگون، خود را در موقعیت ضعیف‌تری قرار دهد، یک دیدار بی‌فایده را رد کرد تا امریکا را به سبک چین، تحقیر کند و نشان دهد که برای مقابله با سیاست‌های خصمانه واشنگتن، آماده است و این بازی تازه شروع شده‌است.
