قطعنامه سازمان ملل؛ جهان علیه امریکا و اسراییل
۱۲۰ رأی موافق به قطعنامه‌ای که امریکا مخالف آن بوده، چیزی نیست که طی همین چند سال پیش، حتی تصور می‌شد؛ اما اکنون رسما رخ می‌دهد و این یعنی جهان عملا در برابر امریکا و رژيم مورد حمایت آن، ایستادگی میکند و جنایت‌های جاری اسراییل در غزه را برنمی‌تابد.
اعضای مجمع عمومی سازمان ملل با ۱۲۰ رای موافق در برابر ۱۴ رای مخالف، با تصویب قطعنامه‌ای خواستار آتش‌بس فوری در غزه شدند تا فرصت رساندن خدمات انسان‌دوستانه فراهم شود.
علاوه بر ۱۲۰ رای موافق و تنها ۱۴ رای مخالف، ۴۵ کشور هم به این بیانیه رای ممتنع دادند.
گیلاد اردان؛ سفیر اسرائیل در سازمان ملل در سخنانی شدیداللحن ضمن محکوم کردن این قطعنامه گفته از نظر او این نهاد «دیگر آن مشروعیتی که زمانی داشت» را از دست داده اس. او خطاب به مجمع عمومی سازما ملل گفته: «شرم‌تان باد».
«اسرائیل حق دفاع از خود را دارد و تنها راه برای جلوگیری از وقوع دوباره قساوتی که روی داد نابودی حماس و توانایی ان در ایجاد وحشت و ترور است. اما در این قطعنامه حتی نامی از حماس برده نشده، گویی که این درگیری‌ها همین‌طوری بدون هیچ دلیلی آغاز شده است».
او فریاد زد: «چرا از قاتلان دفاع می‌کنید؟ این‌جا چه خبر است؟ چرا حماس را در برابر اعمالش مسئول نمی‌دانید؟»
در حالی که امریکا به این قطعنامه رای منفی داد، کانادا و بریتانیا هم ممتنع بودند؛ اما پرتگال، فرانسه، بلجیم و اسپانیا از آن حمایت کردند.
خشم و استیصال و عصبانیت شدید و صریح سفیر رژيم اسراییل در سازمان ملل در واکنش به رأی گسترده کشورهای جهان به این قطعنامه به وضوح نشان می‌دهد که این رژيم و حامیان آن به شدت در انزوا قرار گرفته و از نظر سیاسی در سطح بین‌المللی شکست خورده و تحقیر شده‌اند.
۱۲۰ رأی موافق به قطعنامه‌ای که امریکا مخالف آن بوده، چیزی نیست که طی همین چند سال پیش، حتی تصور می‌شد؛ اما اکنون رسما رخ می‌دهد و این یعنی جهان عملا در برابر امریکا و رژيم مورد حمایت آن، ایستادگی میکند و جنایت‌های جاری اسراییل در غزه را برنمی‌تابد.
حتی نزدیک‌ترین شرکا و متحدان امریکا یعنی کانادا و بریتانیا هم به قطعنامه‌ای که برخلاف میل امریکا، حماس را محکوم نکرده بود، رأی ممتنع دادند تا نشان دهند که اکثر مفاد آن را قبول دارند و از روایت امریکا درباره این جنگ جنایتکارانه و بی‌رحمانه پیروی نمی‌کنند.
کشورهای دیگری مانند فرانسه، پرتگال، بلجیم – که میزبان ناتو است- و اسپانیا رسما به آن رأی مثبت دادند. این در حالی است که آن‌ها اعضای ناتو و اتحادیه اروپا، شرکای سیاسی و نظامی و تجاری امریکا و رژيم اسراییل اند، برخی از آن‌ها حماس را سازمانی «تروریستی» می‌دانند و از همان ابتدای حمله ۷ اکتوبر بر «حق اسراییل برای دفاع از خود» تاکید کرده‌اند؛ اما رأی مثبت‌شان به قطعنامه مورد اشاره به معنای آن است که اسراییل، به طور آشکار و عمدی، قوانین جنگ را نقض میکند، دست به نسل‌کشی و قتل عام می‌زند و مرتکب شنیع‌ترین شکل جنایت علیه بشریت می‌شود؛ به گونه‌ای که نزدیک‌ترین شرکا و حامیان آن نیز نمی‌توانند آن را برتابند.
بنابراین، سفیر اسراییل در سازمان ملل، چاره‌ای نداشت جز این‌که به طور جنون‌آمیزی سر به عصیان بگذارد و در حالی که رگ‌های گردن‌اش از خشم متورم شده بود، فریاد بزند: این‌جا چه خبر است؟ شرم‌تان باد!
او همان کسی است که وقتی آنتونیو گوترش؛ دبیرکل سازمان ملل، تایید کرد که حملات حماس «در خلأ» اتفاق نیافتاده؛ بلکه واکنشی طبیعی و مشروع به ۵۵ اشغال و سرکوب و کشتار و جنایت بوده، دو بار خواستار استعفای دبیرکل شد!
این‌همه نشان می‌دهد که رژيم اسراییل به تعبیر رجب طیب اردوغان؛ رییس جمهوری روسیه، دیوانه شده و به طور جنون‌آمیزی برای نابودی بیش از دو میلیون نفر از ساکنان بی‌دفاع غزه، علیه تمام جهان می‌جنگد و کلیه قوانین جنگی و حقوق بشری را به حال تعلیق و تعطیل درآورده است.
در این میان، امریکا هم با زیر پا گذاشتن تمامی ادعاهای بزرگ خود در زمینه حفاظت از حقوق بشر، دفاع از غیرنظامیان و استقرار دموکراسی و آزادی در سرزمین‌های دیگر، در کنار رژيم بدنامی ایستاده که در حال ارتکاب یکی از بزرگ‌ترین جنایت‌های جنگی تاریخ معاصر است.
انزوا در مجمع عمومی سازمان ملل متحد اما تنها هزینه‌ای نیست که امریکا برای دفاع تمام‌قد از رژيم اسراییل می‌پردازد. این آغاز پایان هژمونی و امپراتوری امریکا بر دنیایی است که در آن قطب‌های جدیدی در حال ظهور است و سیطره کوتاه امپراتوری غرب در حال افول و زوال می‌باشد.
بنابراین، امریکا در نشست اخیر مجمع عمومی سازمان ملل تحقیر و منزوی شد تا یک‌بار دیگر این پیام را از جهان دریافت کند که دیگر ابرقدرت بلامنازع نیست و باید برای پایان دوران‌اش آماده شود. جنگ جاری در غزه هم یکی دیگر از نشانه‌های همین تحول است.
