ریاست شهادتنامه وزارت معارف، برزخ سرگردانی فارغان مکتب

عبیدالله نام دارد و «قرلق» تخلص می‌کند، فارغ ۱۳۹۰ لیسه نوی شیخ‌علی ولسوالی شیخ‌علی دره غوربند ولایت پروان است. او ۶ سال پس از فراغت، به‌تاریخ ۰۵/۱۲/۱۳۹۶ طی درخواستی، از ریاست نتایج و شهادتنامه‌های وزارت معارف، خواستار شهادت‌نامه‌اش می‌شود؛ ولی فردای آن‌روز این ریاست برایش می‌نگارد که اسم شما در جدول نتایج، به‌جای عبیدالله، عبدالله درج شده‌است.

این ریاست، آقای قرلق را به ریاست معارف پروان و آن ریاست نیز او را به مدیریت مکتب ارجاع می‌دهد. پس از یک‌سال، ریاست شهادتنامه‌ها در مکتوب واصله از ریاست معارف پروان می‌نویسد که قرار ملاحظه جدول نتایج، اسم شاگرد در جدول نتایج (عبیدالله) صحت بود، کدام مغایرتی به‌نظر نرسید، حفظ گردد.

عبیدالله که پس از گذشت یک‌سال، موفق به اخذ شهادتنامه می‌شود، به شکل کنایه‌آنیز در صفحه فیسبوک‌اش می‌نویسد: از سعی و تلاش کارمندان ریاست شهادتنامه‌ها و کفایت کاری معارف پروان که مجبورم ساختند در طول یک‌سال، هشت‌بار چهره مبارک‌شان را ببینم، تشکری می‌نمایم.

بورسیه‌هایی که قربانی شهادتنامه شد
عبیدالله قرلق؛ که پس از یک‌سال موفق به دریافت شهادتنامه شده، می‌گوید که به‌دلیل وقت‌تلفی ریاست شهادت‌نامه‌های وزارت معارف، سال گذشته نتوانسته در بورسیه‌ها اشتراک کند؛ در حالی که همه امکانات موجود بوده؛ ولی حالا که شهادت‌نامه‌اش را گرفته، به دلایل ضعف اقتصادی و… نمی‌تواند در بورسیه شرکت کند.

اسماعیل؛ باشنده ولایت کابل است، او که پس از ۴۵ روز موفق به دریافت شهادتنامه شده، می‌گوید که سند بورسیه چین را نیز با خود داشته؛ ولی بهانه گرفته‌اند، معطل‌اش ساخته و بالاخره چانس بورسیه را از دست داده‌است.

عبدالجمیل؛ یکی دیگر از مراجعه‌کنندگان این ریاست که کارمند یک شرکت خصوصی است، چندین روز غیرحاضر شده؛ مهم‌تر اما این‌که می‌خواسته در یکی از دانشگاه‌های خصوصی شامل شود؛ ولی به‌دلیل نداشتن شهادتنامه، موفق نشده‌است.

فاطمه نیز در صف مراجعین است؛ وی به دلیل دوماه انتظار در گرفتن شهادتنامه، نه‌تنها از دروس‌اش عقب افتاده؛ بلکه حتی ریاست دانشگاه هشدار داده که هرگاه به زودترین فرصت شهادتنامه‌اش را نیاورد، از دانشگاه اخراج خواهد شد؛ چون آن‌ها نمی‌توانند تفکیک کنند که آیا خانم فاطمه فارغ مکتب است یاخیر.

نبود امکانات یا غفلت وظیفه‌ای؟
امجد؛ فارغ امسال مکتب خصوصی طایف در ننگرهار است. او می‌گوید: «هفته دوم است که سرگردان هستم. برایم یک برگه دادند که چهار روز بعد مراجعه کن، وقتی بعد از مدت تعیین‌شده آمدم، گفتند برق نیست و اسنادت به سیستم نرسیده. دوباره روز بعد مراجعه کردم، گفتند اسنادت درج سیستم شده، اما اینترنت نیست. اکنون که چهار روز دیگر نیز سپری شده و ساعت نیز ده صبح را نشان می‌دهد، کارمندان آن حاضر نیستند.»

اسماعیل؛ باشنده کابل و از مراجعین دیگر اداره شهادتنامه است. او از برخورد نامناسب کارمندان این اداره هنگام مراجعه شکایت کرده، می‌گوید: «فکر می‌کنم اصلا لایحه وظایف نمی‌خوانند، کارکردشان بسیار ضعیف است و از پشت میز با فرد طوری رفتار می‌کنند که گویا دشمن‌شان باشد.»

یک بانو که نمی‌خواهد نامش گرفته شود، می‌گوید، تنها به‌خاطر یک مهر، روز چهارم است که او را سرگردان می‌کنند، درس خود را نیز از دست داده و اکنون ساعت ۹:۵۰ صبح است و آن‌ها هنوز در دفاترشان حضور ندارند.

پاسخ مسؤولان
سیدالرحمن سلام‌زی؛ رییس نتایج و شهادت‌نامه‌ها، مشکل بی‌برقی و رفتار نامناسب بعضی از کارمندان را پذیرفته، می‌گوید، هفته دوم است که به‌دلیل نبود برق و فعال‌نبودن دستگاه‌ها، اینترنت ندارند و مراجعین در انتظار اند. او دلیل نداشتن برق را نپرداختن صرفیه برق از سوی کارمندان مربوطه به اداره برق عنوان می‌کند.

آیا کارمندان اداره سواد کافی دارند؟
فاطمه؛ باشنده ولایت لوگر و فارغ ۱۳۹۴ است. او می‌گوید: «در شهادتنامه‌ای که برایم داده‌بودند، اسم پدرم را اشتباه نوشته بودند، حالا که چهار سال از فراغت‌ام می‌گذرد و به‌خاطر اصلاح شهادتنامه‌ام مراجعه کرده‌ام، کسی به داد من نمی‌رسد.»

وی از نداشتن سواد کافی کارمندان این اداره شاکی است و می‌گوید: «به‌شمول من، اسم پدر نزدیک به ۲۰ تن دیگر از فارغان مکتب ما را اشتباه درج نموده‌اند.»

سیدالرحمن سلام‌زی؛ رییس اداره شهادت‌نامه‌ها نیز ادعای مراجعین مبنی بر موجودیت مشکلات در این ریاست را پذیرفته و قول می‌دهد که به آن‌ها رسیدگی کند.

سلام‌زی همچنین می‌گوید که ۱۳ ولایت شامل سیستم الکترونیک شده که تمام کار فارغان آن، در ولایت مربوطه‌شان انجام و بعد برای امضای وزارت و این ریاست به مرکز منتقل می‌شود که ۳ الی ۵ روز را در بر می‌گیرد. باقی ۲۱ ولایت نیز با وصل‌شدن به برق و اینترنت، شامل این سیستم خواهد شد.