تروریزم، «شمشیر داموکلس» امریکا بر افغانستان

امریکا از تروریزم به عنوان «شمشیر داموکلس» استفاده می‌کند که هدف از آن، تولید ترس دایمی و بازتولید وحشت و خشونت و تهدیدهای تازه است تا ضرورت حضور یک قدرت برتر یعنی امریکا در منطقه به بهانه مقابله با این ترس و هراس و وحشت و خشونت برساخته را موجه و اجتناب‌ناپذیر نشان دهد.

سخنگوی وزارت خارجه امریکا می‌گوید که کشورش نگران امکان فعالیت‌های تروریستی در افغانستان است.

متیو میلر؛ سخنگوی وزارت خارجه امریکا اعلام کرده که این کشور همچنان نگران امکان فعالیت‌های تروریستی در افغانستان است. او روز دوشنبه، ۲۰ قوس در یک نشست خبری تاکید کرد که امریکا توانایی اجرای عملیات ضدتروریزم از راه دور را دارد.

آقای میلر گفت: «ما از طالبان انتظار داریم که از تبدیل شدن افغانستان به پناهگاه امن تروریست‌ها جلوگیری کند.»

وزارت خارجه امریکا در گزارش سالانه خود از سال ۲۰۲۲ گفته است که همسایگان افغانستان هم به شدت نگران تهدیدهای تروریستی احتمالی از افغانستان‌ هستند.

جو بایدن؛ رییس‌ جمهور امریکا پیش‌تر گفته بود که نیروهای نظامی این کشور در منطقه تهدیدها از افغانستان را زیر نظر دارند.

آقای بایدن ۱۶ قوس در نامه‌ای به کنگره گفت که نیروهای امریکایی در منطقه آماده پاسخگویی به «تهدیدهای احتمالی» از افغانستان‌ هستند.

موضع‌گیری‌های مورد اشاره بایدن و وزارت خارجه دولت به رهبری او درباره خطر رشد تروریزم در افغانستان نشان می‌دهد که امریکایی‌ها همچنان به استفاده ابزاری از تروریزم برای تحمیل سلطه و هژمونی خود بر سرنوشت افغانستان و تعیین مقدرات امنیتی و سیاسی آن، امیدوار اند.

در این میان، از دید کارشناسان، اگرچه هیچ تردیدی وجود ندارد که خطر تروریزم در افغانستان، همواره وجود داشته و با تسلط دوباره طالبان بر کشور، این خطر چندین برابر تشدید و تقویت شده‌ است؛ اما این چیزی نیست که امریکا از آن بی‌خبر باشد و یا در محاسبات اولیه خود، زمانی که قصد داشت با امضای توافق‌نامه معامله ننگین دوحه، طالبان را به قدرت بازگرداند، از پیامدهای ویرانگر و وحشتناک آن از جمله احیای دوباره تروریزم، آگاه نبود؛ اما ابراز نگرانی‌ کنونی واشنگتن و حتی تاکید جو بایدن بر این‌که نیروهای نظامی امریکا در خارج از افغانستان، آماده پاسخگویی به تهدیدهای تروریستی از مبدأ افغانستان هستند، نشان می‌دهد که امریکایی‌ها پیوند دیرینه خود با گروه‌های تروریستی مورد حمایت خویش را حفظ کرده‌اند.

به بیان روشن‌تر، تروریزم، طرح مبتکرانه و ابداعی امریکا برای گسترش و تحمیل هژمونی و سیطره خود بر کشورهای هدف در جهان اسلام و خاورمیانه بود و در افغانستان نیز علیرغم ۲۰ سال حضور همه‌جانبه نظامی، امریکا و هم‌پیمانانش هرگز با تروریزم به طور واقعی مبارزه نکردند و چه بسا کمک کردند تا سازمان‌ها و شبکه‌های تروریستی به حیات خود ادامه دهند و حتی اجازه دادند که گروه‌های تروریستی تازه و مخوفی مانند داعش نیز اعلام موجودیت کنند تا مسیر امریکا برای تحمیل سلطه دایمی خود بر سرنوشت مردم افغانستان را هموار سازند.

از این منظر، امریکا از تروریزم به عنوان «شمشیر داموکلس» استفاده می‌کند که هدف از آن، تولید ترس دایمی و بازتولید وحشت و خشونت و تهدیدهای تازه است تا ضرورت حضور یک قدرت برتر یعنی امریکا در منطقه به بهانه مقابله با این ترس و هراس و وحشت و خشونت برساخته را موجه و اجتناب‌ناپذیر نشان دهد.

داموکلس در افسانه‌های یونانی، یکی از درباریان و چاپلوسان دیونیوس، سلطان خودکامه سیراکوز بود که همیشه درباره خوشبختی و عظمت دیونیوس با اغراق و مبالغه سخن می‌گفت.

دیونیوس برای تنبیه داموکلس، او را به یک مهمانی شاهانه فرامی‌خواند. داموکلس در مجلس مهمانی غرق شادی و خوشی بود که ناگهان متوجه شمشیری شد که با یک موی اسپ بالای سرش آویخته است و هر آن ممکن است با کمترین حرکت و تکان او، موی اسپ پاره شود و شمشیر بر فرق‌اش فرود آید.

داموکلس با تماشای شمشیر به این نتیجه رسید که شکوه و شوکت شاهانه، ناپایدار است و همواره یک تهدید دایمی علیه آن وجود دارد که بازدارندگی آن به اندازه موی دم اسپ، باریک و نحیف و شکننده است و هر آن ممکن است رخ دهد.

امریکا نیز امروزه از تروریزم به عنوان «شمشیر داموکلس» استفاده می‌کند تا رژیم‌های دست‌نشانده و ملت‌های هدف و نیز رقبای راهبردی خود را تهدید کند و حتی اگر نیاز باشد با استفاده از ابزار تروریزم، موی دم اسپ را ببرد و شمشیر را بر فرق قدرت آنان فرود آورد و یا به بهانه مهار تروریزم و جلوگیری از سقوط شمشیر، حضور و هژمونی دایمی نیروهای نظامی خود در منطقه را همچنان حفظ کند.

با این‌همه و علیرغم این‌که تهدید تروریزم در افغانستان زیر سلطه طالبان، جدی و واقعی است و صلح و امنیت منطقه و جهان را تهدید می‌کند؛ اما مسئول این وضعیت، خود امریکا است که از داعش، حمایت می‌کرد و طالبان را به قدرت بازگرداند. چنین کشوری هرگز یک مرجع صالح و صادق برای «مبارزه با تروریزم» در افغانستان نیست.

مطالب مرتبط