سال نو میلادی و چشم‌انداز وضعیت شیعیان در افغانستان
فرارسیدن سال نو میلادی را به تمام کسانی که برای استقرار صلح و عدالت، تامین حقوق انسانی تمام اقشار و اقوام، و پایان ظلم و ستم و سرکوب و تبعیض و جنگ و جنایت و خشونت در سراسر جهان به ویژه در افغانستان، مبارزه و تلاش می‌کنند، تبریک می‌گویم و به همین بهانه آرزو می‌کنم که سال ۲۰۲۴ میلادی، پیام‌آور برابری و برادری و صلح و آشتی و آرامش برای تمام جامعه بشری، مخصوصا مردم مظلوم افغانستان باشد.
سال نو میلادی در حالی فرامی‌رسد که جهان ما بیش از هر زمان دیگری درگیر منازعات مرگبار، جنگ‌های ویرانگر، ستم و سرکوب و تبعیض علیه انسانیت و جنایت علیه بشریت است.
در این میان، شیعیان و هزاره‌ها در افغانستان، وضعیت ویژه‌ای دارند. این طیف قومی و مذهبی که همواره متعهد به صلح و مدنیت و مبارزه فرهنگی برای دستیابی به حقوق اولیه و مشروع انسانی خویش بوده، همچنان درگیر تبعیض و بی‌عدالتی، خطر حذف از عرصه عمومی و مشارکت ملی، ترورهای هدفمند، کشتارهای سازمان‌یافته، کوچ اجباری و محدودیت بر مراسم و مناسک مذهبی خویش است.
با این‌همه، هم اقشار گوناگون توده جامعه شیعه و هزاره کشور و هم سران و نخبگان و فعالان سرشناس سیاسی، فرهنگی، مدنی و رسانه‌ای وابسته به این طیف بزرگ قومی و مذهبی، علیرغم تبعیض‌های آشکار و سیاست‌های خطرناک و نگاه حذفی حاکمیت، همواره تعهد بنیادین خود به نفی خشونت و استمرار مبارزه مدنی و مسالمت‌آمیز برای حضور و مشارکت در روندهای ملی و دستیابی به عدالت سیاسی و اجتماعی و مقابله با رژيم سیاست‌های حذفی علیه باورهای اسلامی خویش را در عمل نشان داده‌اند.
این نشانگر تاریخ پرافتخار، تمدن کهن و باورهای برین شیعیان و هزاره‌هاست که به آنان اجازه نمی‌دهد حتی حقوق مشروع خود را از راه زور کسب کنند و همچنان با صبر و شکیبایی در سخت‌ترین شرایط به رویکردهای صلح‌جویانه خود برای تحقق آمال مشروع تاریخی خویش ادامه می‌دهند.
با این وجود، این واقعیت را نیز نباید نادیده گرفت که استمرار این رویکرد، همواره نیازمند پیامدهای مثبت عملی و وجود درک متقابل است. به بیان روشن‌تر، شیعیان و هزاره‌ها نیز مانند هر توده مذهبی و قومی دیگر، برای وطن، سرزمین و کشورشان قربانی داده و تعهدات محکم میهنی دارند و به اندازه هریک از جریان‌های سیاسی، قومی و ایدئولوژیک دیگر، حق شرکت در مناسبات سیاسی و معادلات اجرایی و مدیریتی کشور را در عالی‌ترین سطح دارا هستند و باید از آن بهره‌مند شوند.
از سوی دیگر، این نکته را نیز نباید نادیده گرفت که سیاست‌های تحکم‌آمیز، متصلبانه و دیکتاتورمآبانه علیه شیعیان و هزاره‌ها، افزون بر این‌که ناقض اصول صریح حقوق بشر و از مصادیق جنایت علیه بشریت و حتی فاشیزم و نسل‌کشی محسوب می‌شود، یادآور تجارب تلخ تاریخی است که تنها پیامد آن گسترش نفرت و نفاق و تعمیق و تشدید شکاف‌های عمیق اجتماعی، ناامنی‌های مستمر و تخریب بنیان‌های وحدت ملی بوده است.
بنابراین، انتظار می‌رود که سال ۲۰۲۴ میلادی، سال صلح و عدالت و پایان تبعیض و بی‌عدالتی برای تمام مردم جهان به ویژه مردم افغانستان و به طور خاص، شیعیان و هزاره‌ها باشد. جامعه جهانی، سازمان‌های حقوق بشری، جریان‌های سیاسی و مدنی داخل و بیرون از کشور، دولت طالبان و تمام کسانی که قادر به تغییر این وضعیت ناعادلانه هستند، در زمینه تحقق این هدف بزرگ و بنیادین انسانی، مسئولیت دارند و امیدواریم که این مسئولیت با مشارکت جمعی و سعی باهمی تمامی طرف‌ها به ساختن کشوری صلح‌آمیز، برخوردار از عدالت و متعلق به همه مردم افغانستان منجر شود و عموم مردم کشور بتوانند زندگی در سایه عدالت و صلح و وحدت ملی را تجربه کنند؛ زیرا این تنها مسیر مطمئن برای پایان مناقشات و دسیابی به ثبات پایدار است.
