سرگذشت تلخ کودک ۱۳ ساله: پدر و مادرم را کشتند، برادرانم انتحاری کردند، خواهرانم را بردند
فرماندهی پولیس قندوز اعلام کرده‌است که یک پسر نوجوان انتحاری در این ولایت به نیروهای امنیتی تسلیم شده‌است.
هجرت‌الله اکبری؛ سخنگوی فرماندهی پولیس می‌گوید که این پسر ۱۳ ساله که سید مختار نام دارد از سوی طالبان برای انجام حمله انتحاری، آموزش دیده بود، امروز (پنج‌شنبه، ۵ سرطان) تسلیم نیروهای امنیتی شده‌است. به گفته اکبری، این پسر واسکت انتحاری را به دریا انداخته‌است.
سخنگوی پولیس قندوز افزوده‌است که پدر این پسر که سرباز ارتش بوده، پنج سال پیش توسط طالبان با همسرش یعنی مادر سید مختار کشته شده‌اند.
به گفته اکبری، طالبان پس از این اقدام، سید مختار ۱۳ ساله را با دو برادر و دو خواهرش با خود برده‌اند.
سخنگوی پولیس قندوز گفته‌است که دو خواهر مختار تاکنون مفقودالاثر اند و طالبان دو برادرش را انتحاری تربیه کرده و در کابل انفجار داده‌اند.
گفته شده که طالبان سید مختار را نیز انتحاری تربیت و به قصد انجام حمله، واسکت انتحاری داده بودند؛ اما وی واسکت انتحاری را به دریا انداخته و خود را تسلیم نیروهای پولیس کرده‌است.
استفاده از کودکان برای انجام حملات انتحاری در افغانستان، بی‌پیشینه نیست. پیش از این نیز بارها نیروهای امنیتی، افراد خردسالی را دستگیر کرده‌اند که برای انجام حملات انتحاری از سوی گروه‌های ستیزه‌جوی ضد دولتی، استخدام شده‌بودند.
دو سال پیش نیز پولیس مرزی افغانستان دختر ۱۰ ساله‌ای را بازداشت کرد که قصد انجام حمله انتحاری به کاروان نیروهای پولیس را داشت.
وزارت امور داخله در آن زمان گفت که این دختر را در ولسوالی خانشین ولایت هلمند بازداشت کرده است.
وزارت داخله افزود که بر اساس بررسی‌های ابتدایی این کودک اعتراف کرده که او به تشویق برادرش برای انجام حمله انتحاری آماده شده‌بود.
بررسی‌های وزارت داخله همچنین حاکی از آن بود که برادر این دختر ۱۰ ساله، از فرماندهان طالبان بوده‌است.
پیش از آن در مورد کودکان پسر هم گزارش شده‌بود که از سوی گروه طالبان وادار به حمله انتحاری شده‌بودند.
سازمان‌های مدافع حقوق کودکان بارها از افزایش استفاده از کودکان در حملات انتحاری در افغانستان ابراز نگرانی کرده‌اند.
چهار سال پیش سازمان دیدبان حقوق بشر از طالبان خواست که در فعالیت‌‌های انتحاری و انفجارها از کودکان استفاده نکنند.
ناظران مسایل اجتماعی درباره عوامل و انگیزه‌های استفاده از کودکان در جنگ و عملیات‌های انتحاری، دیدگاه‌های گوناگونی دارند. به باور گروهی از کارشناسان، کودکانی که از صلح و زندگی صلح‌آمیز چیزی نمی‌دانند، ناگزیر می‌شوند به سمت پذیرش نظم مسلط رایج که عبارت از جو و جریان غالب خشونت‌پروری است کشیده شده و خود عنصری از مجموعه عناصر خشونت‌زا قرار بگیرند.
سیستم بسته، متصلب و مردسالارانه حاکم بر فضای خانواده‌هایی که این نوع کودکان در آن پرورش می‌یابند، یکی از اساسی‌ترین عوامل کشیده‌شدن آن‌ها به خشونت است. مانند برادری که خواهرش را به انجام حمله انتحاری ترغیب می‌کند.
با این‌همه این سکه یک روی دیگر هم دارد و آن، استفاده بی‌رحمانه طرف‌های درگیر از کودکان برای مقاصد خشونت‌بار است؛ موردی که درباره سرنوشت غم‌انگیز سید مختار ۱۳ ساله رخ داده‌است. یک خانواده از هم متلاشی‌شده، پدری که به جرم عضویت در ارتش در کنار همسرش کشته می‌شود، برادرانی که وادار به انجام حملات مرگبار انتحاری شده‌اند و خواهرانی که معلوم نیست به بردگی مفتی جهادی درآمده و چه سرنوشتی پیدا کرده‌اند. سید مختار، نماینده یک نسل سوخته است؛ نسلی که جنگ، دنیای کودکی‌اش را ویران کرده و سرنوشت‌اش را با مرگ عزیزان به فاجعه‌بارترین شیوه ممکن، گره زده‌است.
