توافق امریکا و طالبان و آخرین تلاش‌ ارگ برای بقا

در حالی که صدای پای طالبان، نزدیک‌تر از همیشه شنیده می‌شود و شمارش معکوس برای خروج نیروهای امریکایی و خارجی از افغانستان هم آغاز شده، آقای غنی این‌بار سعی می‌کند با استفاده از نیروهای بازدارنده فعال در درون دولت امریکا مانع از تصمیم ترامپ و تیم او برای توافق عجولانه صلح با طالبان شود.

blank

همه نشانه‌ها حاکی از آن است که امریکا و طالبان بار دیگر در آستانه امضای یک توافق‌نامه صلح قرار گرفته‌اند؛ رویدادی که بی‌پیشینه نیست و پیش از این نیز چندین‌بار تجربه شده‌است؛ اما آنچه این‌بار، وضعیت را نسبت به موارد مشابه در گذشته متفاوت نشان می‌دهد، جدیت مقام‌های امریکایی برای به سرانجام‌رساندن مذاکرات فشرده و پشت‌پرده‌ای است که بدون حضور مستقیم نمایندگان دولت مشروع افغانستان، برگزار شده‌است. نتیجه این مذاکرات و توافق‌نامه‌ای که قرار است به ‌زودی امضا شود نیز مطلوب ارگ ریاست جمهوری نیست.

به همین دلیل، اشرف غنی؛ رییس حکومت وحدت ملی در دیدار با شماری از اعضای مجلس نمایندگان امریکا به شمول نانسی پلوسی؛ رییس این مجلس، سعی کرد از اهرم‌هایی در درون دولت امریکا برای فشار بر کاخ سفید، استفاده کند و بر فرجام این روند به نفع خود تأثیر بگذارد.

او گفت که ۹۴ درصد عملیات‌ها از سوی نیروهای افغان انجام می‌شود.

بر اساس اعلامیه‌ ارگ ریاست جمهوری، آقای غنی در حاشیه نشست امنیتی مونیخ در آلمان گفته‌است که نیروهای افغان توانایی دفاع از کشورشان در مقابل تهدیدات امنیتی را دارند.

اشرف‌غنی در عین حال، هراس‌افکنی را تهدیدی مشترک برای منطقه و متحدان افغانستان خواند.

در اعلامیه ارگ آمده‌است: «رییس ‌جمهور غنی دیدگاه و تعهد حکومت افغانستان را برای صلح پایدار، همه‌شمول با حفظ دستاوردهای دو دهه گذشته، تشریح کرد.»

در این اعلامیه همچنین آمده‌است: «رییس جمهور غنی در مورد پروسه صلح گفت که باید فرصت‌ها و تهدیدات به گونه دقیق ارزیابی شود و حکومت افغانستان این اراده، تدبیر و توانایی را دارد که فرصت‌ها را به گونه درست به‌خاطر رسیدن به صلح پایدار، تحلیل کند.»

بیشتر بخوانید:

اشرف‌غنی در این دیدار گفت که تاکنون پاکستان در خصوص مبارزه با هراس‎افکنی اقداماتی انجام نداده‌است و پناهگاه‌های طالبان در آن کشور یک چالش جدی است.

رییس جمهوری همچنین با هیأتی از مجلس سنای امریکا دیدار کرده و در آن دیدار نیز مطالب مشابهی را مطرح کرده‌است.

این‌ها همه نشان می‌دهد که ارگ ریاست جمهوری آخرین تلا‌ش‌های خود برای بقا را انجام می‌دهد.

در حالی که صدای پای طالبان، نزدیک‌تر از همیشه شنیده می‌شود و شمارش معکوس برای خروج نیروهای امریکایی و خارجی از افغانستان هم آغاز شده، آقای غنی این‌بار سعی می‌کند با استفاده از نیروهای بازدارنده فعال در درون دولت امریکا مانع از تصمیم ترامپ و تیم او برای توافق عجولانه صلح با طالبان شود.

او می‌گوید که نیروهای افغان ۹۴ درصد عملیات‌ها را رهبری و اجرا می‌کنند و این بدان معناست که آن‌ها توانایی دفاع از کشورشان را دارند. این اظهار نظر آقای غنی به هدف حمایت ضمنی از ایده خروج نیروهای امریکایی از افغانستان که از سوی دولت ترامپ مطرح می‌شود، بیان شده‌است. او با این سخن، می‌گوید که اگر خروج نظامیان به عنوان وعده انتخاباتی ترامپ و نیاز او به آثار تبلیغاتی تعیین‌کننده آن در انتخابات ماه نوامبر امریکا مطرح است، افغانستان آماده‌است در این خصوص، همکاری کند؛ اما در عین حال، تلاش می‌کند تا به منتقدان ترامپ هشدار بدهد که توافق با طالبان، خطرناک است، بازگشت تروریزم، یک تهدید واقعی است، پاکستان کشوری مخوف و پیچیده‌ می‌باشد و هیچ تضمینی وجود ندارد که پس از امضای توافقنامه صلح میان امریکا و طالبان، هراس‌افکنی مهار شود و جهان امن‌تر گردد. بنابراین، او به طور ضمنی به امریکایی‌ها پیشنهاد می‌کند که برای ایستادگی در مقابل این خطرات در کنار دولت کابل بمانند، به حمایت سیاسی و مالی خود از آن ادامه دهند و مهم‌تر از آن این‌که در فرایند صلح با طالبان، آینده سیاسی دولت آقای غنی را به خطر نیاندازند.

تأکید آقای غنی بر لزوم مشارکت طالبان در انتخابات به عنوان یک مرحله راستی‌آزمایی درباره تعهدات آن گروه هم به این هدف صورت می‌گیرد که او به امریکایی‌ها گوشزد کند که دستاوردهای آنان در حوزه دموکراسی و انتخابات و مشروعیت سیاسی در افغانستان، ارزشمند است و نباید در روند صلح با طالبان قربانی و متوقف شود. او به این ترتیب، امریکایی‌ها را به ارزش‌های مورد ادعای‌شان ارجاع می‌دهد و این بخشی از تقلای بزرگ ارگ برای بقا محسوب می‌شود.

با این وجود، آیا میان منافع استراتژیک و چشم‌انداز راهبردی امریکا در افغانستان و دغدغه‌های آقای غنی، تناسب معنادار و قابل اعتنایی وجود دارد که مانع از توافق صلح امریکا و طالبان برخلاف میل ارگ شود؟

 

مطالب مرتبط